Επισκόπηση Τύπου 01/11 – Η τέχνη Δένδια-Σαμαρά του να φαίνεσαι χωρίς να φαίνεσαι

Η χώρα μπαίνει σε μια περίοδο μικρών, αθόρυβων μετατοπίσεων. Η κυβέρνηση θα επιμείνει στο “διπλό αντίδοτο”, ανάπτυξη και στήριξη εισοδήματος, αλλά θα κληθεί να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με την Αυτοδιοίκηση και τη Δικαιοσύνη. Η αντιπολίτευση, αδυνατώντας να προτείνει νέο λόγο, θα αφήσει τον πολιτικό χρόνο να τον καταναλώσουν οι δημοσκοπήσεις και τα παραπολιτικά επεισόδια. Η κοινή γνώμη θα κινηθεί μεταξύ ψυχρής αποδοχής και σιωπηλής απαίτησης: όχι άλλα αφηγήματα, αλλά απτές αλλαγές.

Το πολιτικό κεφάλαιο του Νοεμβρίου θα κριθεί, τελικά, όχι από τις δηλώσεις, αλλά από ποιος θα μπορέσει να ξαναδώσει νόημα στη σταθερότητα, ως συλλογική επιτυχία και όχι ως διαχειριστική ρουτίνα.

Η σημερινή ειδησεογραφία , πολιτική και παραπολιτική – λειτουργεί σαν καθρέφτης ενός πολιτικού συστήματος που έχει εισέλθει σε φάση μετα-διαχειριστικής κόπωσης. Οι εφημερίδες δεν περιγράφουν απλώς γεγονότα, αποτυπώνουν το νέο είδος «πολιτικής ενέργειας» που κυκλοφορεί στη χώρα: μια ταυτόχρονη κίνηση στα πάνω και στα κάτω στρώματα του μηχανισμού εξουσίας, όπου η κυβέρνηση μετράει σε αριθμούς, η αντιπολίτευση σε αντοχές και το κοινό σε ψυχική κόπωση.

1. Η κυβέρνηση και η διαχείριση της «αισιοδοξίας υπό όρους»

Τα πολιτικά φύλλα (POLITICAL, ΤΑ ΝΕΑ, Καθημερινή) δείχνουν μια κυβέρνηση που προσπαθεί να μεταφράσει τη μακροοικονομική βελτίωση σε καθημερινό όφελος. Το επιχείρημα «ο πληθωρισμός υποχώρησε στο 1,7%» μοιάζει λογιστικό, όχι συναισθηματικό. Ο πολίτης αντιλαμβάνεται το “1,7%” μόνο αν το ζήσει στο ράφι του supermarket. Η εξουσία επιχειρεί ένα δύσκολο πέρασμα: από τη ρητορική των «μεγάλων έργων» στη μικρή, χειροπιαστή απόδειξη, από το macro success story στο micro proof. Το πλεονέκτημα, η σταθερότητα, είναι ταυτόχρονα και παγίδα: σταθερότητα χωρίς ανακούφιση δεν πείθει.

2. Το νέο πεδίο αστάθειας: η Αυτοδιοίκηση και το “παράπλευρο κράτος”

Η υπόθεση του Δήμου Αλίμου και οι αναφορές για μη συμμόρφωση με αποφάσεις του ΣτΕ ανοίγουν μια πιο ουσιαστική συζήτηση από ό,τι φαίνεται: το κράτος δικαίου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν είναι πια μόνο θέμα διαφάνειας, είναι θέμα πολιτικής κουλτούρας. Οι δήμαρχοι κινούνται συχνά σαν «τοπικοί νομοθέτες», ενώ η κυβέρνηση μοιάζει να παρακολουθεί εξ αποστάσεως. Αν κάτι προμηνύεται εδώ, είναι μια θεσμική σύγκρουση χαμηλής έντασης αλλά μεγάλης διάρκειας: το κεντρικό κράτος θα αναγκαστεί να επαναχαράξει τα όρια επιτήρησης των δήμων. Και αυτό θα είναι πολιτικά δυσάρεστο.

3. Η εσωκομματική ΝΔ, όταν το “παραπολιτικό” γίνεται εργαλείο θεσμικής πρόβας

Τα Παραπολιτικά έφεραν στην επιφάνεια το ζήτημα Δένδια–Σαμαρά όχι γιατί αλλάζει κάτι τώρα, αλλά γιατί το “μετά” έχει ήδη ξεκινήσει να γράφεται. Οι ισορροπίες μέσα στο κυβερνών κόμμα δεν κρίνονται πλέον σε ποσοστά, αλλά σε πολιτική ορατότητα: ποιος φαίνεται να έχει ρόλο στη “νέα σοβαρότητα” του κόμματος και ποιος απλώς διαχειρίζεται αρμοδιότητες. Ο αναγνώστης των στηλών διαισθάνεται πως η ΝΔ βρίσκεται σε φάση μεταβατικού αυτοελέγχου, επιδιώκει να παραμείνει κυβερνητικό κόμμα και μετά το τέλος του Μητσοτάκη, χωρίς όμως να ομολογεί ότι προετοιμάζει τη μετάβαση.

4. Η αντιπολίτευση: χαμηλοί τόνοι, θόρυβος χωρίς κατεύθυνση

Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα παράγωγά του, σύμφωνα με το ΠΡΙΝ και άλλα έντυπα, βρίσκονται σε πολιτικό αναστοχασμό χωρίς κοινό. Οι αναλύσεις μιλούν για ρήγματα, για «νέα αριστερά» και «αναπαλαίωση Τσίπρα», όμως πίσω από τις λέξεις υπάρχει ένα υπαρξιακό πρόβλημα: απουσία κοινωνικού παραλήπτη. Το ΠΑΣΟΚ, από την άλλη, προσπαθεί να γεμίσει αυτό το κενό, αλλά οι δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν «νευρικότητα» γύρω από τον Ανδρουλάκη δείχνουν ότι το κόμμα δεν έχει ακόμη ρυθμό, παρά μόνο επιθυμία. Η Δευτέρα που προαναγγέλλουν τα φύλλα θα είναι πράγματι κρίσιμη, όχι για τις μετρήσεις, αλλά για το αν το κόμμα θα μιλήσει ξανά με ενιαία φωνή.

5. Η νέα θεματική: ασφάλεια, social media, και ο “κώδικας δημόσιας παρουσίας”

Από το Παρασκήνιο έως την Καθημερινή και τα Παραπολιτικά, το νήμα είναι κοινό: η πολιτική επικοινωνία κινδυνεύει να γίνει κρίση διαχείρισης πριν καν γίνει γεγονός. Τα social media λειτουργούν ως επιταχυντές δυσπιστίας, η ασφάλεια, από την άλλη, ως υποκατάστατο πολιτικής δράσης. Η ελληνική δημόσια σφαίρα μετατρέπεται σε πεδίο μικρών “ψηφιακών θερμοπυρηνικών” επεισοδίων, όπου κάθε λάθος status μπορεί να παράγει δυσανάλογο πολιτικό κόστος. Και εδώ η χώρα, όπως και η κυβέρνηση, δεν έχει ακόμη θεσμικά αντανακλαστικά.

6. Μια οικονομία με τεχνική σταθερότητα αλλά πολιτική αμφιβολία

Τα μακροοικονομικά νέα είναι καλά, τα πρωτοσέλιδα αισιόδοξα, όμως το πολιτικό προϊόν αυτής της σταθερότητας είναι αβέβαιο. Οι πολίτες, κουρασμένοι από τα διαδοχικά “success stories”, μετρούν πλέον αποτελέσματα σε χρόνους και πράξεις, όχι σε δηλώσεις και δείκτες. Η οικονομία μπορεί να σταθεροποιεί, αλλά η πολιτική δεν ανανεώνεται. Το αποτέλεσμα είναι μια συναισθηματική ύφεση, όπου η αισιοδοξία δεν γίνεται ενέργεια, αλλά μούδιασμα.

Πολιτική επισκόπηση

1) Κυβερνητικά μέτρα για ακρίβεια – «διπλό αντίδοτο»

Σύνοψη: Η POLITICAL προτάσσει πρεμιέρα δέσμης μέτρων στήριξης με διπλή στόχευση: ενίσχυση διαθέσιμου εισοδήματος και φρένο στις ανατιμήσεις. Το framing είναι ότι η κυβέρνηση «πρέπει να κερδίσει» τα δύο στοιχήματα ώστε η θετική μακροεικόνα να περάσει στην τσέπη του πολίτη. Η παρουσίαση είναι καθαρά εκτελεστική/τεχνοκρατική, με βαρύτητα σε άμεσα οφέλη.
Συναίσθημα κοινού: Συγκρατημένη προσδοκία με επιφυλάξεις, «να φανεί στο ταμείο».
Πολιτικό υποκείμενο: Κυβέρνηση, ΥΠΟΙΚ.
Πιθανές συνέπειες: Βραχυπρόθεσμη αποσυμπίεση τιμών, stress test τον χειμώνα και στη μισθολογική ατζέντα.

2) Πληθωρισμός στο 1,7% – macro αφήγηση σταθεροποίησης

Σύνοψη: Τα ΝΕΑ σημειώνουν υποχώρηση του εναρμονισμένου ΔΤΚ στο 1,7% τον Οκτώβριο (από 1,8% Σεπ.), με την Ελλάδα στους χαμηλούς ρυθμούς της ευρωζώνης. Το αφήγημα «αποκλιμάκωσης» τροφοδοτείται παράλληλα από οικονομικά αποκόμματα που μιλούν για πρόσθετη ρευστότητα ΜμΕ (ΤΕΠΙΧ ΙΙΙ +540 εκ.) και «ένεση» 16 δισ. σε 7 στρατηγικούς τομείς.
Συναίσθημα κοινού: Ανακούφιση αλλά κόπωση από μέσους όρους, πίεση παραμένει σε τρόφιμα/ενοίκια.
Πολιτικό υποκείμενο: ΥΠΟΙΚ, Τράπεζα/ΕΕ.
Πιθανές συνέπειες: Ενίσχυση κυβερνητικού αφηγήματος σταθερότητας, επιστροφή συζήτησης σε παραγωγικότητα/ανταγωνιστικότητα.

3) ΕΛΤΑ – από την παρακμή στην «ψηφιακή αναγέννηση»

Σύνοψη: Εκτενές αφιέρωμα παρουσιάζει το σχέδιο τεχνολογικού και οργανωτικού μετασχηματισμού των ΕΛΤΑ, «από στατικό οργανισμό σε ευέλικτο, ψηφιακό φορέα», με πολιτική κάλυψη για «δύσκολες αποφάσεις». Η γραμμή είναι αναπτυξιακή/ESG, με έμφαση στη βιωσιμότητα υπηρεσίας πανελλαδικά.
Συναίσθημα κοινού: Ανάμεικτο, θετικό για αποτελεσματικότητα/ψηφιακά, ανησυχία για πρόσβαση/καταστήματα.
Πολιτικό υποκείμενο: Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Διοίκηση ΕΛΤΑ.
Πιθανές συνέπειες: Σύγκρουση για το δίκτυο, τεστ αξιοπιστίας στο last mile & διαγωνισμών, πολιτικό ρίσκο αν υπάρξουν κενά κάλυψης.

4) Εξωτερική πολιτική – «Στιγμιότυπο ήπιας ισχύος» στο Σινά

Σύνοψη: Η παρουσία του Πρωθυπουργού στην ενθρόνιση του νέου Αρχιεπισκόπου Σινά πλαισιώνεται από ρητορική «προστασίας» της Μονής και αναδεικνύεται ως ψηφίδα διεθνούς προφίλ/soft power στα πολιτικά φύλλα. Η κάλυψη είναι θετική, με έμφαση στη συμβολική αξία.
Συναίσθημα κοινού: Ουδέτερο προς θετικό (πολιτιστική/θρησκευτική διπλωματία).
Πολιτικό υποκείμενο: Πρωθυπουργός, ΥΠΕΞ.
Πιθανές συνέπειες: Μικρό αλλά αποδοτικό κεφάλαιο αξιοπιστίας στην περιφερειακή διπλωματία.

5) Αυτοδιοίκηση – Κράτος δικαίου & συμμόρφωση σε αποφάσεις

Σύνοψη: Η POLITICAL αναδεικνύει σύγκρουση του Δήμου Αλίμου με απόφαση του ΣτΕ για τέλη κοινοχρήστων. Το θέμα μετατρέπεται σε case study για τη θεσμική πειθαρχία της ΤΑ και τα όρια «τοπικού ακτιβισμού».
Συναίσθημα κοινού: Αγανακτισμένη επιχειρηματικότητα, ευρύτερη κόπωση των πολιτών με τοπικές αυθαιρεσίες.
Πολιτικό υποκείμενο: Δήμοι/Αποκεντρωμένη, Δικαιοσύνη.
Πιθανές συνέπειες: Ενίσχυση εποπτείας, ενδεχόμενες κυρώσεις, πολιτικό κόστος για αιρετούς που «σηκώνουν παντιέρα».

6) Κοινωνία-Παιδεία – Κλιμάκωση κινητοποιήσεων

Σύνοψη: Ο Ριζοσπάστης καλεί σε μαζικά συλλαλητήρια φοιτητών/μαθητών (6/11), «για δικαίωμα στη μόρφωση». Ανοίγει νέος κύκλος αντιπαράθεσης για πανεπιστήμια/πόρους/ασφάλεια.
Συναίσθημα κοινού: Επαναπολιτικοποίηση νεολαίας, πιθανότητα πόλωσης.
Πολιτικό υποκείμενο: ΚΚΕ, φοιτητικοί σύλλογοι, ΥΠΑΙΘ.
Πιθανές συνέπειες: Νέα ατζέντα στην εκπαίδευση, δοκιμή διαλόγου κυβέρνησης–ΑΕΙ.

7) Θεσσαλονίκη – «Έξυπνη πόλη» με τριβές

Σύνοψη: Ο Τύπος Θεσσαλονίκης γράφει για νέες αρμοδιότητες στη δημοτική αστυνομία από 1/1/26 (αλκοόλ/κόκκινο), ενεργοποίηση ΑΙ καμερών στις διασταυρώσεις, διαφωνίες για κιγκλιδώματα στη Ναυαρίνου, και «κραυγή» αλιέων για τα Θαλάσσια Πάρκα. Μείγμα τάξης/ασφάλειας αλλά και τοπικής όχλησης.
Συναίσθημα κοινού: Ανάμεικτο—ασφάλεια vs ιδιωτικότητα/λειτουργικότητα.
Πολιτικό υποκείμενο: Δήμος, Υπ. Μεταφορών/Περιβάλλοντος.
Πιθανές συνέπειες: Τοπικές τριβές, πιθανές ενστάσεις/προσφυγές, πολιτικό όφελος αν εφαρμοστεί ομαλά.

8) Επιχειρηματικότητα/ESG – Λιανεμπόριο & «έξυπνοι» μετρητές

Σύνοψη: Η Μασούτης παρουσιάζει πρώτο απολογισμό βιωσιμότητας βάσει ESRS (CSRD) και διακρίσεις, σήμα ωρίμανσης ESG στο οργανωμένο λιανεμπόριο. Παράλληλα, ο ΔΕΔΔΗΕ αναθέτει στη Nova έργο μαζικής διασύνδεσης «έξυπνων» μετρητών-βήμα κρίσιμο για τη μετάβαση στην ενέργεια/δεδομένα.
Συναίσθημα κοινού: Τεχνο-αισιοδοξία, αλλά επιφυλάξεις για ιδιωτικότητα/κόστος.
Πολιτικό υποκείμενο: ΔΕΔΔΗΕ/ΡΑΕ, επιχειρηματικοί όμιλοι.
Πιθανές συνέπειες: Επιτάχυνση ψηφιακής ενέργειας, ατζέντα για προστασία δεδομένων/τιμολόγηση.

9) Διεθνή – Πολυπολικότητα υπό πίεση

Σύνοψη: Τα αποκόμματα σκιαγραφούν «ψυχροπολεμικό» κλίμα ΗΠΑ–Ρωσίας (ναυάγιο συνόδου), ενώ η Ελλάδα ποντάρει σε ήπια ισχύ/περιφερειακή σταθερότητα. Το macro κλίμα: χαμηλότερος πληθωρισμός, αλλά διεθνής αβεβαιότητα.
Συναίσθημα κοινού: Ανασφάλεια/κόπωση.
Πολιτικό υποκείμενο: ΗΠΑ/Ρωσία/ΕΕ.
Πιθανές συνέπειες: Κίνδυνοι στις τιμές ενέργειας/εφοδιασμό, προσοχή στους δημοσιονομικούς χώρους.αθημερινότητα των πολιτών.

Παραπολιτικά (01/11/2025)

Νήματα της ημέρας στα παραπολιτικά

1) Δένδιας-Σαμαράς και το «κέντρο βάρους» της ΝΔ

Τα Παραπολιτικά βγάζουν στο προσκήνιο το μέλλον του Νίκου Δένδια και τον ρόλο του Αντ. Σαμαρά, καδράροντας εκ νέου τις εσωτερικές ισορροπίες της ΝΔ. Η στήλη «διαβάζεται» ως προβολή ρόλων σε ένα μεσο-μακρο ορίζοντα, με υπαινιγμούς για την επόμενη μέρα στο κόμμα. Συναισθηματικά λειτουργεί ως «τεστ περιέργειας» για το κεντροδεξιό κοινό. Πιθανό αποτέλεσμα: συντήρηση σεναρίων και πίεση για πειθαρχία στην Κ.Ο.

2) Αναπτυξιολογία με παραπολιτικό άρωμα: «Ενεργειακός κόμβος» & «5 αλλαγές-κλειδιά»

Στο ίδιο φύλλο, η ρητορική περί ενεργειακού hub και «5 αλλαγών κατά της γραφειοκρατίας» λειτουργεί ως σήμα προς επιχειρηματίες/περιφέρειες: «υπάρχει σχέδιο, μένουν τα εκτελεστικά». Στο μεταξύ, προβάλλεται και η περιβαλλοντική/ρυθμιστική ατζέντα της ΕΕ. Προμηνύεται επικοινωνιακή έμφαση σε «κράτος διευκολυντή».

3) «Τα social media εκδικούνται τους πολιτικούς» – προειδοποίηση για ψηφιακό ρίσκο

Η Καθημερινή καταγράφει την εύφλεκτη δυναμική των δικτύων: κλιμάκωση, τοξικότητα, αυτοτροφοδότηση κρίσεων. Παραπολιτική ανάγνωση: αναβάθμιση της ψηφιακής διαχείρισης κινδύνου στα επιτελεία, ειδικά όσο πυκνώνουν οι τριβές.

4) «Χάος στις δημοσκοπήσεις» & «Κρίσιμη Δευτέρα Ανδρουλάκη» (ΑΠΟΨΗ)

Η ΑΠΟΨΗ δραματοποιεί τη ρευστότητα μετρήσεων και ορίζει ορόσημο για το ΠΑΣΟΚ. Το μήνυμα προς τη Χαρ. Τρικούπη είναι «κλείστε γραμμή—σταθεροποιήστε ηγεσία». Πιθανές συνέπειες: μικρός κύκλος εσωστρέφειας και αναπροσαρμογές ρητορικής.

5) «Συναγερμός στην ΕΛ.ΑΣ.» (Το Παρασκήνιο): ασφάλεια ως πολιτικό θερμόμετρο

Κεφαλίδα που μεταφράζει την τάξη/ασφάλεια σε σκληρό δείκτη αξιολόγησης της κυβέρνησης, προτού ανέβει η θερμοκρασία του χειμώνα (κινητοποιήσεις/εορταστικά). Περιμένουμε έμφαση σε ορατότητα ΕΛ.ΑΣ. και αποτύπωση «παραβατικότητας» στα δελτία.

6) Εκκλησιαστικό παρασκήνιο: Μητρόπολη Κυδωνίας (Δημοκρατία)

Η εκκλησιαστική ίντριγκα επιστρέφει ως θεματολογία με πολιτικό απόηχο στις παραδοσιακές δεξιές δεξαμενές και τα τοπικά δίκτυα. Παραμένει χαμηλότοκο εθνικά, αλλά λειτουργεί ως «μικροκεφάλαιο» για παράγοντες περιφέρειας.

7) «Βουτηγμένα στο βούρκο…» (Μακελειό) – καταγγελτική υπερπόλωση

Υπερ-πολωτική γραμμή απονομιμοποίησης του «συστήματος». Το κοινό είναι αντισυστημικό, ο αντίκτυπος στο κεντρώο σώμα περιορισμένος, αλλά δημιουργεί θόρυβο και τροφοδοτεί το τοξικό αφήγημα στα social.

8) «Αναπαλαίωση Τσίπρα, ρήγματα ΣΥΡΙΖΑ–Νέα Αριστερά» (ΠΡΙΝ)

Το ΠΡΙΝ προωθεί αφήγημα ιδεολογικού κατακερματισμού και αναζήτησης ταυτότητας στην αντιπολίτευση. Παραπολιτικά, πιέζει για «καθαρό» αντι-ηγεμονικό στίγμα. Προμηνύεται συνέχιση της συζήτησης περί «ενιαίας κεντροαριστερής πρότασης».

9) «Το νέο πρόσωπο του ΥΠΕΘΑ» (Παραπολιτικά) – θεσμικό rebranding

Απόπειρα κεφαλαιοποίησης συμβολισμών (εικόνα/μήνυμα) με στόχευση και την αμυντική βιομηχανία. Η παραπολιτική αξία είναι στην εικόνα «νέας σοβαρότητας», μένει να φανεί η ουσία σε προμήθειες/διαδικασίες.

10) «Ραντεβού/ατζέντα Κίμπερλι Γκίλφοϊλ» (Παραπολιτικά) – transatlantic gossip

Lifestyle-πολιτικό υβρίδιο που φωτογραφίζει κύκλους επιρροής γύρω από τον Τραμπ. Συμβολικό βάρος, αλλά δείχνει το ενδιαφέρον του φύλλου για διεθνείς συνδέσεις του εγχώριου συντηρητικού χώρου.

11) «Στον καμβά της μικροπολιτικής» (Καθημερινή) – κόπωση κεντρώου κοινού

Επισήμανση ότι τα μικρο-επεισόδια καταναλώνουν δυσανάλογο χώρο στη δημόσια σφαίρα. Παραπολιτικά: αν δεν «σοβαρέψει» η ατζέντα, τα δίκτυα θα συνεχίσουν να υπαγορεύουν ρυθμούς.

12) «Η βάση του ΠΑΣΟΚ μιλά» (Καρφί)

Το Καρφί καταγράφει αγωνία και προσδοκία: δυνητική άνοδος αλλά με νεύρα. Μικροπολιτικά, μεταφράζεται σε πίεση για κοινωνική ατζέντα/συγκεκριμένα μέτρα.

Τι μας διαφεύγει

• Timelines: Οι «5 αλλαγές» και η ενεργειακή αφήγηση δεν συνοδεύονται από καθαρά χρονοδιαγράμματα/ορόσημα υλοποίησης.
• Επαγγελματικοποίηση ψηφιακής επικοινωνίας: Όλοι αναγνωρίζουν τον κίνδυνο των social, ελάχιστοι περιγράφουν πρωτόκολλα κρίσης και εκπαιδεύσεις στελεχών.
• Μετρήσιμη εσωκομματική ισχύς: Σενάρια για ρόλους στη ΝΔ χωρίς ποσοτικοποίηση δικτύων και επιρροών ανά θεματικό χαρτοφυλάκιο.

Τι προμηνύεται

• Βδομάδα υψηλού θορύβου: ΠΑΣΟΚ (κρίσιμη Δευτέρα), ασφάλεια (ορατότητα ΕΛ.ΑΣ.), και social-driven αντιπαραθέσεις θα γράψουν ατζέντα.
• Συντήρηση σεναρίων στη ΝΔ: Προβολή προσώπων/ρόλων με έμφαση στην «αξιοπιστία».
• Αντιπολίτευση σε αναζήτηση ταυτότητας: Συνεχίζεται η συζήτηση περί ενιαίας πρότασης στον κεντροαριστερό χώρο.

Συγκριτική αποτίμηση

• ΠΡΙΝ/Μακελειό: Πόλωση δύο ταχυτήτων—ιδεολογική (ριζοσπαστική) και καταγγελτική (αντισυστημική).οινωνικά ισοδύναμα.
• Παραπολιτικά: Επιθετική «ατζέντα ισχύος» (ρόλοι ΝΔ, ΥΠΕΘΑ rebranding, αναπτυξιολογία/ΕΕ).
• Το Παρασκήνιο: Ασφάλεια/κρατική ισχύς ως πυρήνας πολιτικού κόστους.
• ΑΠΟΨΗ: Δραματοποίηση μετρήσεων, πίεση στην ηγεσία ΠΑΣΟΚ.
• Δημοκρατία: Συντηρητικό παρασκήνιο με εκκλησιαστική ίντριγκα.
• Καθημερινή: Θεσμικός σκεπτικισμός για μικροπολιτική, ψηφιακό ρίσκο.