Επισκόπηση Τύπου 23/10: Drones, δάνεια και δάφνες: η Ελλάδα ετοιμάζεται για πόλεμο;

Η σημερινή εικόνα της χώρας μέσα από τις στήλες και τα πρωτοσέλιδα των έντυπων εφημερίδων θυμίζει πίνακα του Ντελακρουά, αν τον είχε επιμεληθεί το γραφείο Τύπου της κυβέρνησης: πάθος, σημαίες, λίγο αίμα και πολλή αισθητική επιμέλεια. Στο κέντρο του κάδρου, ο Άγνωστος Στρατιώτης, όχι ως μνημείο, αλλά ως καμβάς όπου κάθε κόμμα ζωγραφίζει τη δική του «πατρίδα». Η κυβέρνηση, με σπάθη τη θεσμική τάξη, ανακοινώνει ότι το πεζοδρόμιο γύρω του είναι ιερό έδαφος, η αντιπολίτευση απαντά ότι ο δημόσιος χώρος δεν χρειάζεται συρματοπλέγματα, αλλά μνήμη. Και στη μέση, ο πολίτης-θεατής, που απλώς ελπίζει να μη χαλάσει η παρέλαση πριν προλάβει να φάει τον μπακαλιάρο.

Ο Δένδιας, όπως πάντα, παίζει το ρόλο του «ευγενούς σιωπηλού» σε μια παράσταση όπου όλοι μιλούν ταυτόχρονα. Οι φήμες λένε ότι ετοιμάζει «επιστροφή» στις 29/10, σαν παλιός ήρωας αρχαίας τραγωδίας που περιμένει να πέσει η αυλαία του πρώτου μέρους για να ξαναμπεί με καινούργια πανοπλία. Στο μεταξύ, οι δημοσκοπήσεις κάνουν πώς δεν βλέπουν το δράμα, σημειώνοντας ότι η κοινή γνώμη δεν πολώνεται, απλώς… βαριέται δημιουργικά.

Στο παρασκήνιο, το έπος του ΟΠΕΚΕΠΕ ξεδιπλώνεται σαν σενάριο του Netflix: «Φραπές – Season 2». Πολυτελή αυτοκίνητα, εικονικοί βοσκότοποι και πραγματικά ευρώ. Το κοινό παρακολουθεί καθηλωμένο, όχι για να μάθει ποιος φταίει, αλλά για να αναρωτηθεί πώς γίνεται κάθε τόσο να αλλάζουν οι πρωταγωνιστές αλλά όχι το σενάριο. Η κυβέρνηση μιλά για κάθαρση, η αντιπολίτευση για συγκάλυψη, και οι δημοσιογράφοι για «καλοδουλεμένη παραγωγή».

Στην οικονομία, τα δελτία ειδήσεων παίζουν τη γνωστή κονσέρβα: «ισχυρή ανάπτυξη, αλλά υψηλές τιμές». Το ΙΟΒΕ προειδοποιεί, η Κομισιόν προσαρμόζει, και οι πολίτες επιλέγουν να προσαρμοστούν κι αυτοί, κόβοντας τον καφέ που έγινε σύμβολο πληθωρισμού. Η μόνη αγορά που ευδοκιμεί είναι αυτή των σπιτιών τοις μετρητοίς: εκεί όπου η μεσαία τάξη αγοράζει με όνειρα και οι λίγοι με ευρώ.

Στο διπλωματικό μέτωπο, ο Έλληνας ΥΠΑΜ υπόσχεται drones που θα πετούν αυτόνομα και ίσως αντικαταστήσουν κάποτε και τους υπουργούς, στο μεταξύ, η Ουάσιγκτον ανανεώνει την «άδεια όπλων» προς την Κύπρο για πέντε χρόνια, δείγμα ότι στην περιοχή μας ακόμα και οι συμμαχίες έχουν ημερομηνία λήξης, απλώς πιο ευγενικά διατυπωμένη.

Όσο για τα παραπολιτικά, η ημέρα μυρίζει «παλιά καλή Βουλή»: καφές στα εντευκτήρια, πηγαδάκια για τη «σχέση Μητσοτάκη–Δένδια» και ο Βουλευτής που αναρωτιέται αν πρέπει να απαντήσει στα σχόλια του Twitter ή να περιμένει να το κάνει η τεχνητή νοημοσύνη του κόμματος.

Πολιτική-Οικονομική-Διεθνής Ανάλυση (23/10/2025)

1) Κεντρικό πολιτικό αφήγημα: Άγνωστος Στρατιώτης, εσωτερικές ισορροπίες, 29/10

Η «τροπολογία προστασίας» του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη πέρασε στη Βουλή με 159 «ναι», όμως το πραγματικό τεστ είναι η εφαρμογή της στο πεδίο (παρελάσεις). Το ρεπορτάζ του «Θεωρείου» στην Καθημερινή καταγράφει ότι το θέμα «γράφει» στις μετρήσεις με τρόπο που δεν πλήττει τη ΝΔ όπως τον Φεβρουάριο, συσπειρώνοντας το συντηρητικό της ακροατήριο, παράλληλα όμως αναδεικνύει κρίσιμο ερώτημα: τι θα γίνει εάν η κυβέρνηση δεν μπορέσει να επιβάλει την εφαρμογή; Ορόσημο καταγράφεται η 29η Οκτωβρίου, καθώς ο Ν. Δένδιας «ρίχνει το βάρος» σε εκδήλωση στο Πεντάγωνο και μετά «ξαναπιάνει το πολιτικό νήμα».

Το Ποντίκι μιλά για «ιδεολογικό… ιερό πόλεμο» και «βαθύ τραύμα» στις σχέσεις Μητσοτάκη–Δένδια, αναδεικνύοντας ότι η πόλωση λειτουργεί ως στρατηγική επιλογή Μαξίμου, ενώ πιέζει το ΠΑΣΟΚ σε «σκληρό ροκ».

Συναίσθημα κοινού: Πόλωση, στο συντηρητικό κοινό ενίσχυση «νόμου & τάξης», στον αντίποδα ανησυχία για θεσμικό κόστος.
Υποκείμενα: Κυβέρνηση/Μαξίμου, ΥΠΑΜ, κοινοβουλευτική αντιπολίτευση.
Συνέπειες: Συσπείρωση ΝΔ, ενίσχυση Ζ. Κωνσταντοπούλου σε κλίμα σύγκρουσης, επιχειρησιακό ρίσκο στις παρελάσεις.

2) Τέμπη – παρελάσεις – αντιπολίτευση

Η Kontra προβάλλει ότι συγγενείς των θυμάτων Τεμπών δηλώνουν αποφασισμένοι να «καταργήσουν στην πράξη» τον «καθεστωτικό νόμο» οριοθέτησης ζώνης γύρω από το Μνημείο, με τη συμπαράσταση κομμάτων αντιπολίτευσης και του δημάρχου Αθηναίων. Το πλαίσιο αυτό φορτίζει ηθικά το ζήτημα της 28ης Οκτωβρίου, υψηλό ρίσκο συμβολικής σύγκρουσης.

Συναίσθημα: Αγανάκτηση/δικαίωση για τους συγγενείς, ευρύτερη ανησυχία για ένταση.
Συνέπειες: Επικοινωνιακή ατζέντα «ευθύνης/λογοδοσίας» ξαναμπαίνει μπροστά, απαιτείται προσεκτική αστυνόμευση.

3) Η Βουλή ψήφισε – και οι αιχμές στο εσωτερικό της ΝΔ

Ο Τύπος Θεσσαλονίκης σημειώνει ότι η τροπολογία πέρασε με 159 «ναι», αλλά καταγράφει και «καρφί» Γεωργιάδη για απουσία Δένδια από τη συζήτηση – ένδειξη πως οι εσωτερικές ευαισθησίες είναι υπαρκτές.

4) ΟΠΕΚΕΠΕ – «Φραπές», συλλήψεις, κύρος θεσμών

Η μεγάλη υπόθεση παράνομων επιδοτήσεων κυριαρχεί: POLITICAL και One Voice περιγράφουν «ξεσκόνισμα» για αδικαιολόγητα ποσά, 37 συλλήψεις, «2,5 εκατ. μαύρα» και «Jaguar» στο φόντο. Η κυβέρνηση εμφανίζεται «αποφασισμένη να ξεριζώσει τα μπουμπούκια», όμως η ουσία είναι συστημική: έλεγχοι, διασταυρώσεις, ψηφιακά ίχνη επιλέξιμων εκτάσεων.

Συναίσθημα: Οργή, απαίτηση κάθαρσης.
Πιθανή συνέπεια: Βραχυπρόθεσμα πολιτικό όφελος «νόμου-τάξης», μεσοπρόθεσμα ανάγκη βαθύτερης μεταρρύθμισης διαχείρισης κοινοτικών πόρων.

5) Ελληνοτουρκικά – Άμυνα – περιφερειακό περιβάλλον

Το Ποντίκι χαρτογραφεί «ολισθηρό περίγυρο» Αθήνας–Άγκυρας, όπου η κυβέρνηση επενδύει σε ευρωπαϊκή αμυντική «ομπρέλα». Παράλληλα, ο POLITICAL προβάλλει δυναμική αμυντικής καινοτομίας: «παράγουμε πάνω από 1.000 drones τον χρόνο» – μήνυμα αυτάρκειας/εκσυγχρονισμού των ΕΔ.

Στο διεθνές σκέλος της ανατολικής Μεσογείου, ο Ελεύθερος Τύπος αναδεικνύει το διακομματικό νομοσχέδιο στη Γερουσία ΗΠΑ που επεκτείνει από ένα σε πέντε έτη την άρση εμπάργκο πώλησης όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία, κίνηση που «κλειδώνει» πιο σταθερό αμυντικό σχεδιασμό και κοινές ασκήσεις. Στο ίδιο φύλλο σημειώνεται ότι η νέα Πρέσβης των ΗΠΑ Κίμπερλι Γκιλφόιλ αναμένεται στην Αθήνα 1/11 και θα επιδώσει διαπιστευτήρια 4/11, ένδειξη γεωπολιτικής ανανέωσης στο αμερικανικό αποτύπωμα.

6) Οικονομία – RRF, επενδύσεις, τιμές, στεγαστική πίεση

Στα οικονομικά, ο Ελεύθερος Τύπος καταγράφει υπό αναθεώρηση έργα ύψους 900 εκατ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης, επαναζύγιση προτεραιοτήτων και ωρίμανσης. Στο ίδιο corpus αποσπασμάτων (ΤΕΕ newsletter, αναφορές ΤτΕ) προβάλλεται «έκρηξη επενδύσεων» ως στόχος και ανάγκες δεκάδων δισ. σε υποδομές, η γραμμή ΤτΕ/Στουρνάρα μιλά για προϋποθέσεις επιτάχυνσης.

Την ίδια στιγμή, η Kontra αναδεικνύει το κοινωνικό πρόσημο της στεγαστικής κρίσης: «όνειρο απατηλό» η αγορά σπιτιού για τους νέους. Το χάσμα αξιών–εισοδημάτων και το «cash market» της κατοικίας διαμορφώνουν πολιτική ατζέντα που δύσκολα θα μείνει δεύτερη.

Συναίσθημα: Διπλή εικόνα, μακροοικονομική σταθερότητα με «κόπωση» και επίμονη μικρο-πίεση στα νοικοκυριά (στέγη/ενοίκια).
Συνέπειες: Προοιωνίζεται νέο κύμα παρεμβάσεων σε στέγη–ενοίκια/φοροκίνητρα και αυστηρότερο management RRF για ώριμα έργα.

7) Πολιτισμός & δημόσια σφαίρα

Η είδηση του θανάτου του Διονύση Σαββόπουλου κυριαρχεί συναισθηματικά στα πρωτοσέλιδα, με αποχαιρετισμούς και αφιερώματα (Espresso, Τύπος Θεσσαλονίκης). Μεγάλη πολιτισμική απώλεια, αλλά και δημόσια συζήτηση για τη σχέση δημιουργών–κοινωνίας.

---

Τι μας διαφεύγει

1. Επιχειρησιακό ρίσκο 28ης Οκτωβρίου: το κύριο πρόβλημα δεν είναι η «τροπολογία», αλλά η εφαρμογή της χωρίς εικόνες εκτροχιασμού. Αυτό θα κρίνει το αφήγημα «θεσμικής τάξης».
2. ΟΠΕΚΕΠΕ πέρα από «σκάνδαλα»: χρειάζεται σχέδιο γεωχωρικών διασταυρώσεων, data-pipelines, και αυτοματοποιημένης ανίχνευσης μοτίβων, όχι μόνο συμβολισμοί.
3. Στέγη ως «μεγάλο κοινωνικό»: η ανάκαμψη δεν θα πιστωθεί πολιτικά αν δεν υπάρξει αίσθηση χειροπιαστής ανακούφισης στα ενοίκια/στεγαστικά.

Τι προμηνύεται

• Βραχεία περίοδος όξυνσης έως την 29/10 και «κλείδωμα» ισορροπιών εντός ΝΔ μετά την εκδήλωση του ΥΠΑΜ.
• Ανασύνταξη αντιπολίτευσης γύρω από «δικαιοσύνη–λογοδοσία» (Τέμπη/ΟΠΕΚΕΠΕ) με έμφαση στη δημόσια σφαίρα.
• Οικονομική ατζέντα στέγης/RRF στο προσκήνιο: στοχευμένα μέτρα κατοικίας και επανακατεύθυνση πόρων σε ώριμα projects.

---

Συνολικό αποτύπωμα κλίματος

Τόνος ημέρας: οξυμένη πόλωση με θεσμικές αιχμές. Κεντρικές γραμμές αντιπαράθεσης:
(α) «σύμβολα–τάξη» vs «δικαιώματα–μνήμη», (β) «μακρο σταθερότητα» vs «μικρο-πίεση στα νοικοκυριά», (γ) «αυτάρκεια άμυνας/ενέργειας» vs «περιφερειακοί κίνδυνοι». Η κυβέρνηση κινητοποιεί το συντηρητικό ένστικτο ασφαλείας, η αντιπολίτευση επενδύει στα ηθικά αιτήματα δικαιοσύνης.

Συγκριτική αποτίμηση εφημερίδων

• Ελεύθερος Τύπος: διεθνές/άμυνα (ΗΠΑ–Κύπρος, νέα Πρέσβης), οικονομία–RRF.άλλει ευθύνη/ασφάλεια/διπλωματική αυτοπεποίθηση, η αντιπολίτευση χτίζει αφήγημα ανισοτήτων και θεσμικών ορίων.
• Καθημερινή: θεσμικό/πολιτικό χρονοδιάγραμμα, μετρήσεις και ορόσημο 29/10, προσεκτικό «read» ισορροπιών.
• Το Ποντίκι: αιχμηρή ανάγνωση σύγκρουσης και ρήγματος Μητσοτάκη–Δένδια, προτάσσοντας ιδεολογική αντιπαράθεση.
• Kontra: έντονος τόνος κοινωνικής κινητοποίησης (Τέμπη, στέγη).

Παραπολιτικά: «Σύμβολα υπό φρούρηση», 29/10 ως πολιτικό ορόσημο

Το «Θεωρείο» της Καθημερινής δίνει το στίγμα: η 29η Οκτωβρίου λειτουργεί ως ορόσημο για το «restart» του ΥΠΑΜ Ν. Δένδια μετά την ψήφιση της τροπολογίας για τον Άγνωστο Στρατιώτη. Η στήλη σημειώνει ότι, σε αντίθεση με τον Φεβρουάριο, η ΝΔ δεν δείχνει εκλογικά τραυματισμένη, αντιθέτως, η πόλωση συσπειρώνει τον κορμό της, ενώ ορατός κίνδυνος είναι η εφαρμογή της ρύθμισης χωρίς εικόνες εκτροχιασμού στις παρελάσεις.

Στον αντίποδα, ΕφΣυν κορυφώνει το πολιτικό δραματουργικό: «ευθεία αμφισβήτηση» Μητσοτάκη από Δένδια, ο οποίος «εμφανίστηκε μόνο για να ψηφίσει», με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να πυκνώνουν τα πυρά. Το πλαίσιο είναι «ανακωχή μέχρι νεωτέρας» ανάμεσα σε Μαξίμου–ΥΠΑΜ.

Στο «Μανιφέστο» ο τόνος είναι επιχειρησιακός: κίνδυνος για έκτροπα στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, με μνήμη παλαιότερων επεισοδίων, το διακύβευμα είναι να μη «λερωθεί» συμβολικά η εθνική επέτειος.

Ανάλυση συναισθήματος:
– Συντηρητικό ακροατήριο: ενίσχυση «νόμου–τάξης» και θεσμικότητας.
– Αντιπολίτευση/κεντροαριστερό κοινό: καχυποψία για «υπερ-ρύθμιση» του δημόσιου χώρου και φόβος αυταρχισμού.
Πολιτικό βάρος: Η κυβέρνηση επενδύει επικοινωνιακά στο τρίπτυχο σεβασμός, τάξη, μνήμη. Το πραγματικό τεστ είναι η διαχείριση του δρόμου στις 28/10.

Παραπολιτικά – Τέμπη και δημόσιος χώρος

Από τα παραπολιτικά των φύλλων (Kontra/σχετικές αναφορές) αναδεικνύεται η πρόθεση συγγενών των θυμάτων Τεμπών να «ακυρώσουν στην πράξη» την οριοθέτηση γύρω από το Μνημείο, υψηλό ρίσκο συμβολικής σύγκρουσης και αναζωπύρωση της ατζέντας «λογοδοσίας–δικαιοσύνης».

ΟΠΕΚΕΠΕ: «Φραπές», συλλήψεις, και κύρος θεσμών

Το θέμα μονοπωλεί πρωτοσέλιδα και εσωτερικές σελίδες: μπαράζ συλλήψεων (37), ζημία στην ΕΕ >19,6 εκατ. ευρώ, «αδήλωτα 2,5 εκατ.» και πολυτελές lifestyle, ο «φραπές» αναδεικνύεται ως εμβληματική φιγούρα μιας ευρύτερης στρέβλωσης (εικονικές δηλώσεις εκτάσεων/βοσκοτόπων, «φουσκωμένα» τιμολόγια). Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) ηγείται της έρευνας, με ευρείες εφόδους σε όλη τη χώρα.

• Ναυτεμπορική: δίνει αριθμητική ραχοκοκαλιά (324 ταυτοποιημένοι δικαιούχοι, ζημία >19,6 εκατ.), με ειρωνική περιγραφή «κωμικοτραγικών» πρακτικών.
• Τα Νέα: προωθούν το «ανθρώπινο» αφήγημα (Jaguar, επτά–οκτώ οχήματα, περιουσία 2,5 εκατ.) και συνδέουν το θέμα με την Εξεταστική, το σκάνδαλο εδράζεται σε πολιτικό–θεσμικό κόστος.
• Εστία: τονίζει τον ρόλο της Αρχής για το Ξέπλυμα Μαύρου Χρήματος και τις αναντιστοιχίες στο πόθεν έσχες.
• Ριζοσπάστης: κάνει στροφή πλαισίου, αποδίδοντας ευθύνες στην ΚΑΠ/ΕΕ και σε διαχρονικές κυβερνήσεις που «ευνοούν τις απάτες», με ταξικό πρόσημο υπέρ «βιοπαλαιστών αγροτών».
• One Voice: επιθετικός τίτλος «ο φραπές του Μητσοτάκη», στοχευμένη προσωποποίηση ευθυνών προς το Μαξίμου.

Συναισθηματικό κλίμα: Οργή/αηδία – ισχυρή κοινωνική απαίτηση κάθαρσης.
Πολιτικό βάρος: Βραχυπρόθεσμα, η κυβέρνηση κεφαλαιοποιεί την εικόνα «σκούπας», μεσοπρόθεσμα, ζητούμενο η μεταρρύθμιση: γεωχωρικές διασταυρώσεις, αυστηρή επιλεξιμότητα, data-pipelines, αυτοματοποιημένοι έλεγχοι.

Οικονομία: RRF, ΤΑΑ, επενδύσεις, και «στέγη»

Στα οικονομικά αποκόμματα αποτυπώνεται αναθεώρηση/επαναστοίχιση έργων του Ταμείου Ανάκαμψης (αναφορές έως ~900 εκατ.), πίεση για ωριμότητα και απορρόφηση. Παράλληλα συζητούνται οι επενδυτικές ανάγκες δεκάδων δισ. για υποδομές και ψηφιακές αναβαθμίσεις.
Η κοινωνική πλευρά μένει αιχμηρή: η στεγαστική πίεση και το «cash market» της κατοικίας ξεδιπλώνουν πολιτικό αναγκασμό για μέτρα δεύτερης γενιάς (φοροκίνητρα μακροχρόνιας μίσθωσης, στοχευμένα στεγαστικά, φοιτητική στέγη, αξιοποίηση αποθεμάτων δημοσίου).

Συναισθηματικό κλίμα: «Διπλή εικόνα», μακρο σταθερότητα έναντι μικρο-πίεσης νοικοκυριών (ενοίκια, ακρίβεια).
Πολιτικό βάρος: Η κυβέρνηση θα κριθεί στο γήπεδο της στέγης περισσότερο από ό,τι στο headline του πληθωρισμού.

Διεθνή-Ασφάλεια, άμυνα, ΗΠΑ-Κύπρος, υβριδικός πόλεμος

Τα Νέα μιλούν για «συμφωνία ανακωχής, μέχρι νεωτέρας» στο εσωτερικό του κυβερνητικού στρατοπέδου και ταυτόχρονα αναδεικνύουν την έναρξη μαζικής παραγωγής τεσσάρων ελληνικών drones, στοιχείο στρατηγικής αυτάρκειας.
Ο Ελεύθερος Τύπος κινείται στο γεωπολιτικό πεδίο (υβριδικός πόλεμος Ρωσίας–ΝΑΤΟ, μη-συνάντηση Τραμπ–Πούτιν) και στην αμερικανική γραμμή για Κύπρο (πενταετής ορίζοντας άρσης εμπάργκο όπλων), ενώ σημειώνεται και νέα πρέσβης ΗΠΑ με άφιξη αρχές Νοεμβρίου, ένδειξη εμβάθυνσης δεσμών.

Συναισθηματικό κλίμα: Συγκρατημένη αυτοπεποίθηση για τον ελληνικό ρόλο (κόμβος LNG/ενέργειας, αμυντικές συμπαραγωγές), με σταθερή ανησυχία για περιφερειακούς κραδασμούς.
Πολιτικό βάρος: Τα «σκληρά» διεθνή λειτουργούν αντισταθμιστικά στον εσωτερικό θόρυβο, αλλά δεν τον εξαφανίζουν.

Αυτοδιοίκηση: νερά/ΔΕΥΑ και νέος Κώδικας

Στα αποκόμματα αυτοδιοίκησης, καταγράφεται κυβερνητική δέσμευση για τη στήριξη των ΔΕΥΑ (~250 εκατ.) και πρόβλεψη στον νέο Κώδικα ΤΑ, ωστόσο η ΚΕΔΕ κρατά επιφυλάξεις περί «πιθανολογούμενης διατήρησης» του δημοτικού ελέγχου. Εστίαση στην εφαρμοσιμότητα και τους μηχανισμούς εξυγίανσης.

---

Συγκριτική αποτίμηση εφημερίδων

• Καθημερινή (Θεωρείο): χαρτογραφεί θεσμικά–πολιτικά χρονικά, με έμφαση στο 29/10 και στο ερώτημα της εφαρμογής.
• ΕφΣυν: προβάλλει ρήξη/αμφισβήτηση και «παγωμένη ειρήνη» μεταξύ Μαξίμου–Δένδια, αναδεικνύοντας αντιπολιτευτικές βολές.
• Τα Νέα: συνθέτουν πολιτικο-παραπολιτική «ανακωχή» με παράλληλη τεχνο-αμυντική ατζέντα (drones) και δημοσκοπικά ψήγματα.
• Ναυτεμπορική: δίνει τους αριθμούς και το ευρωπαϊκό πλαίσιο για ΟΠΕΚΕΠΕ, κρατώντας αυστηρό τόνο τεκμηρίωσης.
• Εστία: επικεντρώνεται στο πόθεν έσχες/Ξέπλυμα, συντηρητική γραμμή «κάθαρσης».
• Ριζοσπάστης: μετατρέπει την υπόθεση σε συστημική κριτική της ΚΑΠ/ΕΕ.
• One Voice: προσωποποιεί την ευθύνη στον πρωθυπουργό, πολιτικό πριόνισμα.
• Μανιφέστο: ασφαλείας–τάξης προσέγγιση για την 28η, προειδοποίηση για επιχειρησιακό ρίσκο.

---

Τι μας διαφεύγει

1. Το επιχειρησιακό είναι πολιτική: Η επιτυχία ή αποτυχία της τροπολογίας θα κριθεί στις παρελάσεις, αν υπάρξουν σκληρές εικόνες, η κυβέρνηση θα «πληρώσει» θεσμικό κόστος, αν όλα κυλήσουν ομαλά, το αφήγημα «τάξης/σεβασμού» θα κερδίσει πόντους.
2. ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι μόνο «σκηνικό» συλλήψεων: Χρειάζεται δομική λύση (GIS/ορθοφωτοχάρτες, API διασταυρώσεων, real-time flags επιλεξιμότητας, risk scoring), αλλιώς το πρόβλημα θα επανέλθει.
3. Στέγη ως καθοριστικός «εκλογικός ελαστικός»: Οι δείκτες πληθωρισμού δεν επαρκούν επικοινωνιακά αν ενοίκια/σπίτι μένουν άλυτα, απαιτείται δεύτερο κύμα πολιτικών.
4. Αμυντική αυτάρκεια vs δημοσιονομικές προτεραιότητες: Η παραγωγή drones και οι αμυντικές δεσμεύσεις χρειάζονται μακρά χρηματοδότηση χωρίς να «στεγνώσει» το κοινωνικό κράτος.

Τι προμηνύεται

• Βραχεία όξυνση έως 29/10 και νέο «κλείδωμα» ισορροπιών εντός ΝΔ μετά την εκδήλωση του ΥΠΑΜ.
• Ατζέντα λογοδοσίας (Τέμπη/ΟΠΕΚΕΠΕ) θα κρατήσει «ζεστή» την αντιπολίτευση στο πεζοδρόμιο και στη Βουλή.
• Οικονομία: επικαιροποίηση RRF/ΤΑΑ με έμφαση σε ώριμα έργα, πακέτο στέγης πιθανό να μπει ξανά στο προσκήνιο.
• Διεθνές: σταθερή ενίσχυση του ελληνοαμερικανικού πλέγματος (Κύπρος/οπλικά) και τεχνο-αμυντικές παραγωγές ως νέο «brand» ισχύος.

---