Call us now:

Χειραψίες, σιωπές και υπόγεια ρεύματα στη ΝΔ
Η Αθήνα ξύπνησε σήμερα με μια πολιτική σκηνή που έμοιαζε περισσότερο με θεατρική πρόβα παρά με καθημερινό επεισόδιο διακυβέρνησης. Στο Ωδείο Αθηνών, εκεί όπου ο Ευριπίδης Στυλιανίδης παρουσίαζε το βιβλίο του, η πολιτική παρουσία πήρε μορφή συμβόλων: μια τυπική, σχεδόν παγωμένη, χειραψία Μητσοτάκη–Καραμανλή και, λίγο πιο πέρα, μια «άδεια καρέκλα» στη θέση που θα καθόταν ο Σαμαράς. Δεν ειπώθηκαν βαριές κουβέντες, μα η απουσία του λειτούργησε σαν δήλωση — πιο ηχηρή από κάθε λόγο.
Τα πηγαδάκια έξω από την αίθουσα μιλούσαν για παλιά χρέη, για «νεύματα» και «μηνύματα». Οι φωτογραφίες των χειραψιών έγιναν το νόμισμα της ημέρας: ποιος στάθηκε δίπλα σε ποιον, ποιος χαμογέλασε αμήχανα, ποιος απέφυγε το βλέμμα. Οι εφημερίδες, από το πρωί, μοίρασαν ρόλους· άλλες είδαν “κόψιμο γεφυρών”, άλλες “κανονικότητα” και “παραγοντισμό υπό έλεγχο”. Στο παρασκήνιο, όμως, όλοι συμφώνησαν σε ένα πράγμα: το δεξιό στρατόπεδο βράζει χαμηλά, κάτω από το καπάκι της θεσμικής ευγένειας.
Και ενώ το πολιτικό θερμόμετρο έπαιρνε ύψος, η οικονομία έδειχνε τον αντίθετο κόσμο: πλεόνασμα στα χαρτιά, χρέη στους ιδιώτες, ένα κράτος που φαίνεται πλούσιο αλλά πληρώνει με αργούς παλμούς. Η κοινωνία, κουρασμένη, κοιτάζει τους τίτλους χωρίς έκπληξη — σαν να παρακολουθεί μια σειρά που γνωρίζει πια το τέλος κάθε επεισοδίου.
Στο διεθνές σκηνικό, η Μόσχα έριξε το δικό της βαρύ βλέμμα στην Αθήνα, κι η Ζαχάροβα άνοιξε ιστορικά κεφάλαια που η Ελλάδα έσπευσε να κλείσει με σπάνια οξύτητα. Ήταν μια υπενθύμιση πως, πίσω από τα εσωτερικά δράματα, ο κόσμος γύρω κινείται και πιέζει.
Στο σύνολο, η μέρα μοιάζει με μικρογραφία της πολιτικής περιόδου που διανύουμε: θεσμικά χαμόγελα, υπόγειες εντάσεις, δηλώσεις που μετρώνται όχι για το περιεχόμενό τους αλλά για το ποιος τις είπε και πού. Η χώρα ζει μια εποχή σημειολογιών – όπου μια χειραψία, ένα βλέμμα ή μια απουσία μπορούν να γράψουν περισσότερη πολιτική ιστορία απ’ ό,τι ένα νομοσχέδιο.
Τόνος ημέρας: χαμηλόφωνη ένταση, εσωστρέφεια με προαναγγελία κινήσεων.
Αίσθηση που αφήνει: μια Ελλάδα που συνεχίζει να «χαμογελά με σφιγμένα δόντια», ισορροπώντας ανάμεσα στην ψυχρή θεσμικότητα και στην υπόγεια πολιτική σκακιέρα.
Πολιτική ανάλυση εφημερίδων 09/10/2025
1) ΝΔ – η «χειραψία», η «άδεια καρέκλα» και το υπόγειο ρεύμα
Σύνοψη (5–7 γραμμές): Η εκδήλωση Στυλιανίδη στο Ωδείο έβγαλε ισχυρή σημειολογία: τυπική χειραψία Μητσοτάκη–Καραμανλή, αλλά απουσία Σαμαρά «κατ’ επιλογήν». Ο POLITICAL καταγράφει τη σκηνή και ποιοι «γαλάζιοι» έδωσαν το παρών, ενώ Εφ.Συν. τη διαβάζει ως έμμεση αποδοκιμασία του πρωθυπουργού. ΤΑ ΝΕΑ μιλούν για «κόψιμο γεφυρών» από Σαμαρά και εξελίξεις στον δεξιό χώρο. Η λαϊκοδεξιά ανάγνωση δραματοποιεί την «άδεια καρέκλα». Συνολικά: εικόνα εύθραυστης εκεχειρίας με υπόγειες αναδιατάξεις.
Συναίσθημα κοινού: αμηχανία, προσδοκία ότι «κάτι έρχεται».
Πολιτικό υποκείμενο: η ηγεσία της ΝΔ (Μητσοτάκης–Καραμανλής–Σαμαράς).
Πιθανές συνέπειες: σκλήρυνση εσωκομματικών γραμμών, πίεση προς «δεξιά σήματα» πολιτικής, μικρά προεόρτια πριν από ανασχηματισμό/συνέδρια.
2) ΟΠΕΚΕΠΕ – «υπόμνημα–φωτιά», «αμνησία» και κομματικός καμβάς
Σύνοψη (5–7 γραμμές): ΤΑ ΝΕΑ αναδεικνύουν το ογκώδες υπόμνημα του πρώην προέδρου (Βαρρά) με αιχμές για την περίοδο, ενώ η Δημοκρατία καταγράφει καταθέσεις πρώην αντιπροέδρων (Τζαβέλλας, Βαλμάς) τύπου «δεν θυμάμαι/δεν είδα», ανάβοντας φωτιές στην αντιπολίτευση· στο κάδρο μπαίνουν και στελέχη που σχετίζονται με ΠΑΣΟΚ. Παράλληλα, πολιτικές εφημερίδες προβάλλουν σκληρότερη κριτική στη ΝΔ («η σιωπή τελευταία γραμμή άμυνας»). Η υπόθεση αποκτά χαρακτηριστικά «θεσμικής κόπωσης».
Συναίσθημα κοινού: αγανάκτηση για ατιμωρησία/διαφθορά, ζήτηση «κάθαρσης».
Πολιτικό υποκείμενο: κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, εξεταστική/δικαιοσύνη.
Πιθανές συνέπειες: κίνδυνος γενίκευσης «όλοι ίδιοι», πίεση για θεσμικές τομές, εσωτερικές «θυσίες» για να κλείσουν πληγές.
3) Μόσχα–Ζαχάροβα: «ιστορικές ύβρεις», σκληρή απάντηση Αθήνας
Σύνοψη (5–7 γραμμές): Η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ επικαλείται το 1974 για να «ισοφαρίσει» την κριτική του Ελσίνκι, προκαλώντας πολυφωνική κατακραυγή στον Τύπο: Καθημερινή (θεσμικός τόνος, «στοχοποίηση»), Εστία («ιστορικές ύβρεις»), Απογευματινή και Δημοκρατία με καταγγελτική γλώσσα· το ΥΠΕΞ υπενθυμίζει ότι ο Αττίλας είναι κατάφωρη παραβίαση και ότι η Πράξη του Ελσίνκι είναι του 1975. Στο περιθώριο, σχολιασμός για την αμυντική–ενεργειακή αρχιτεκτονική Ελλάδας–Ισραήλ–Αιγύπτου–Κύπρου.
Συναίσθημα κοινού: ανησυχία για περαιτέρω ρήξη Αθήνας–Μόσχας, αυξημένη ευαισθησία για το Κυπριακό.
Πολιτικό υποκείμενο: ΥΠΕΞ/κυβέρνηση, Ρωσία, Κυπριακή Δημοκρατία.
Πιθανές συνέπειες: παγίωση δυτικού προσανατολισμού, κλιμάκωση ρητορικής Μόσχας χωρίς υπέρβαση «κόκκινων γραμμών», ενίσχυση περιφερειακών συμπράξεων.
4) Δημόσιο: πλεονάσματα 9,6 δισ. – αλλά «φέσια» 3,9 δισ. στους ιδιώτες
Σύνοψη (5–7 γραμμές): Η Ναυτεμπορική φωτίζει την αντίφαση: ισχυρό πλεόνασμα γενικής κυβέρνησης στο 8μηνο και ταυτόχρονα νέες κορυφές σε ληξιπρόθεσμες προς ιδιώτες (κυρίως νοσοκομεία/ταμεία). Το «success story» σκοντάφτει στον πόνο ρευστότητας της αγοράς. Πολιτικά, πρόκειται για ευάλωτο σημείο της κυβέρνησης, με ορατή φθορά στο αφήγημα αποτελεσματικότητας.
Συναίσθημα κοινού: δυσπιστία («νούμερα υπάρχουν, πληρωμές όχι»).
Πολιτικό υποκείμενο: ΥΠΟΙΚ/ΓΛΚ, ΕΣΥ–προμηθευτές, ΟΤΑ/ταμεία.
Πιθανές συνέπειες: ανάγκη ταχύτερων εκκαθαρίσεων, κινδυνεύει η επενδυτική ψυχολογία, αντιπολίτευση με «πάτημα» στην καθημερινότητα.
5) Φορολογικό – «οι τυχεροί των μειωμένων τεκμηρίων»
Σύνοψη (5–7 γραμμές): Σε διαβούλευση ν/σχ με μειώσεις τεκμηρίων για κατοικίες/ΙΧ/σκάφη και εξαιρέσεις από το ελάχιστο τεκμήριο για ορισμένες κατηγορίες. Στοχεύει χαμηλά–μεσαία εισοδήματα και ανοίγει debate «ποιοι κερδίζουν» vs δημοσιονομικό κόστος. Η πολιτική αξία είναι σαφής: μικρή αλλά απτή ανακούφιση.
Συναίσθημα κοινού: προσεκτική αισιοδοξία/αναμονή.
Πολιτικό υποκείμενο: ΥΠΟΙΚ/κυβέρνηση, κοινωνικοί εταίροι.
Πιθανές συνέπειες: ένεση διαθέσιμου εισοδήματος, πιθανές βελτιώσεις στη Βουλή.
Συγκριτική αποτίμηση μέσων (σήμερα)
- ΝΔ – εσωκομματικά: POLITICAL/ΤΑ ΝΕΑ βλέπουν τη σημειολογία και τις «γέφυρες» (ή την έλλειψή τους). Η Εφ.Συν. το διαβάζει ως αποδοκιμασία, ενώ λαϊκοδεξιές εφημερίδες δραματοποιούν την ένταση.
- ΟΠΕΚΕΠΕ: ΤΑ ΝΕΑ θεσμικά (υπόμνημα), Δημοκρατία αιχμηρή για «αμνησία», πολιτικές φυλλάδες κλιμακώνουν την αντιπαράθεση ΝΔ–ΠΑΣΟΚ.
- Ρωσία/Ζαχάροβα: Καθημερινή θεσμική, Εστία/Απογευματινή/Δημοκρατία καταγγελτικές· ομόθυμη στήριξη στην απάντηση ΥΠΕΞ, με διαβαθμίσεις στον τόνο.
- Δημόσιο–πληρωμές: Ναυτεμπορική τεχνοκρατική, αναδεικνύει την αντίφαση πλεονασμάτων–οφειλών.
Τι μας διαφεύγει
- Ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής των οφειλών ανά τομέα (νοσοκομεία/ταμεία/ΟΤΑ).
- Κόκκινες γραμμές και πιθανές διορθώσεις στο φορολογικό πριν κατατεθεί οριστικά.
- Σχέδιο διαχείρισης του δεξιού χώρου εντός ΝΔ πέρα από συμβολισμούς.
- Κρίσιμοι μάρτυρες–κλειδιά στο ΟΠΕΚΕΠΕ και σαφής καταμερισμός ευθυνών.
Τι προμηνύεται
- «Δεξιά αναδιάταξη» με μικρά, συμβολικά επεισόδια και πιθανή κλιμάκωση σε συνέδρια/ανασχηματισμό.
- Αφήγημα «θεσμικής κόπωσης» (ΟΠΕΚΕΠΕ + οφειλές Δημοσίου) ως βασικό οπλοστάσιο της αντιπολίτευσης.
- Δυτική αγκύρωση στην εξωτερική πολιτική, με ρητορικές αιχμές από Μόσχα χωρίς ανατροπή πλαισίου.
- Μικρές φοροελαφρύνσεις με πολιτικό απόθεμα αν περάσουν χωρίς «τρύπες».

Παραπολιτικά – Ανάλυση ημέρας
Η ημέρα κυριαρχείται από μια επιμελημένη σκηνοθεσία παρουσιών/απουσιών. Οι χειραψίες, οι θέσεις και τα βλέμματα κάνουν τη «βαριά δουλειά» αντί των δηλώσεων. Τα μέσα διχάζονται ανάμεσα σε «ρήξη τώρα» και «ελεγχόμενο πάγωμα», ενώ το κοινό διαβάζει με κόπωση αλλά και προσδοκία την επόμενη κίνηση.
Παραπολιτικά θέματα ημέρας – 09/10/2025
1) Ωδείο Αθηνών: «χειραψία» και «άδεια καρέκλα» ως πολιτικό κείμενο
Σύνοψη (5–7 γραμμές): Η παρουσίαση του βιβλίου του Ευρ. Στυλιανίδη στο Ωδείο λειτούργησε ως σκηνή σημειολογίας: τυπική χειραψία Μητσοτάκη–Καραμανλή, ενώ η θέση του Αντ. Σαμαρά έμεινε άδεια με την εξήγηση «προσωπική επιλογή». Τα ρεπορτάζ απαριθμούν τους παρόντες (Κ. Καραμανλής, Μ. Χαρακόπουλος, Ν. Κακλαμάνης, κ.ά.) και καταγράφουν το ψυχρό αλλά θεσμικό κλίμα. Το παρασκήνιο δείχνει ότι οι αποστάσεις εκφράζονται με τελετουργικούς τρόπους, όχι με ρήξεις on camera.
Συναίσθημα κοινού: περιέργεια και αμηχανία, αίσθηση «κάτι ωριμάζει».
Υποκείμενα: Μητσοτάκης–Καραμανλής–Σαμαράς, κομματικά επιτελεία ΝΔ.
Συνέπειες: παρατεταμένος «πόλεμος νεύρων» και μέτρηση αποστάσεων μέσω συμβολισμών.
2) Η μη παρουσία Σαμαρά ως σήμα
Σύνοψη (5–7 γραμμές): ΤΑ ΝΕΑ το πλαισιώνουν ως «κόβει τις γέφυρες», με ανάλυση επικοινωνιολόγων· η Εφ.Συν. δίνει τίτλο «Ούτε η ΤΝ δεν τους φέρνει πλέον κοντά», ενώ λαϊκοδεξιά φύλλα γράφουν για την «άδεια καρέκλα». Οι διαρροές από το περιβάλλον Σαμαρά υπογραμμίζουν ότι ήταν προμελετημένη «προσωπική επιλογή». Ο πολιτικός ήχος αυτής της σιωπής είναι ισχυρότερος από μια παρόν–απόν δήλωση.
Συναίσθημα κοινού: πόλωση στη βάση της ΝΔ, ενθάρρυνση «σκληρής γραμμής».
Υποκείμενα: περιβάλλον Σαμαρά, Μαξίμου, «καραμανλικό» μπλοκ.
Συνέπειες: διαρκής επικοινωνιακή αντιπαράθεση για την «κληρονομιά» της παράταξης.
3) Το «μήνυμα» του Μαξίμου – δηκτικό σχόλιο
Σύνοψη (5–7 γραμμές): Η Ναυτεμπορική προτάσσει «δηκτική δήλωση Μητσοτάκη στην ηχηρή απουσία Σαμαρά» (χωρίς αυτούσια αποσπάσματα στο κλιπ). Ακόμη και έτσι, το παραπολιτικό σήμα είναι καθαρό: το Μαξίμου δεν αφήνει αναπάντητο το frame περί εσωτερικής αδυναμίας. Η έμφαση μετατοπίζεται από την ουσία του βιβλίου στα optics της συνύπαρξης/μη-συνύπαρξης.
Συναίσθημα κοινού: «κλείσιμο ματιού» στους πιστούς, μεικτή ανάγνωση από μετριοπαθείς.
Υποκείμενα: Πρωθυπουργός/επικοινωνιακό επιτελείο.
Συνέπειες: σκλήρυνση των φίλτρων ανάγνωσης σε κάθε επόμενη χειρονομία.
4) Οι «παρόντες» ως χάρτης ισορροπιών
Σύνοψη (5–7 γραμμές): Τα ρεπορτάζ απαριθμούν πρόσωπα-κλειδιά (Κ. Καραμανλής, Ν. Κακλαμάνης, Μ. Χαρακόπουλος, Κ. Μητσοτάκης, Πρ. Παυλόπουλος κ.ά.) και δίνουν θεσμικό βάρος στην εκδήλωση, που δεν ήταν «μια ακόμη παρουσίαση» αλλά χώρος μέτρησης αποστάσεων. Η σημειολογία των καθισμάτων διαβάζεται ως barometer εντός ΝΔ.
Συναίσθημα κοινού: ενδιαφέρον για «ποιος κάθισε δίπλα σε ποιον».
Υποκείμενα: παλαιοί και νυν θεσμικοί πόλοι της κεντροδεξιάς.
Συνέπειες: κάθε δημόσια συνύπαρξη θα αποκτά υπερμεγέθυνση στον σχολιασμό.
5) Τα φύλλα που «τραβούν την κουρτίνα»: εξώφυλλα & στήλες
Σύνοψη (5–7 γραμμές): Η Εστία μιλά για «Οριστική ρήξις», μεταφέροντας το σενάριο ρήξης σε τίτλο· τα ΝΕΑ εστιάζουν στο επικοινωνιακό αποτύπωμα με γνώμες ειδικών· η Εφ.Συν. κρατά κριτική νηφαλιότητα. Η One Voice περνά στον άξονα media-optics («MEGA, το κόκκινο σακάκι, καμπανάκι 12%») και υπαινίσσεται εσωκομματικά παιχνίδια («Ο πρώτος στη μάχη για την ηγεσία της Ν.Δ.»). Το Ποντίκι («Τρυπώνω–Ξετρυπώνω») παραμένει πυξίδα μικρών ενδείξεων.
Συναίσθημα κοινού: καχυποψία για τα media frames, αλλά και «εθισμός» στα σημάδια.
Υποκείμενα: εκδότες/αρθρογράφοι, κομματικά επιτελεία.
Συνέπειες: η μάχη παίζεται και στην ηγεμονία της σημειολογίας.
6) Θόρυβος vs σήμα – τα tabloids και οι αποσπαστικές ιστορίες
Σύνοψη (5–7 γραμμές): Παραπληρωματικά πρωτοσέλιδα (Espresso/Star κ.ά.) δημιουργούν «οπτικό θόρυβο» και τραβούν την προσοχή από τον βασικό παραπολιτικό άξονα της ημέρας (εσωκομματικό τοπίο ΝΔ). Σήμερα το σήμα είναι καθαρό και δεν καλύπτεται από lifestyle ή σκανδαλοθηρία.
Συναίσθημα κοινού: κόπωση από τον θόρυβο, ανάγκη φιλτραρίσματος.
Υποκείμενα: tabloids, τηλεοπτική ατζέντα.
Συνέπειες: ενισχύεται η αξία επιλεκτικής ανάγνωσης και ιεράρχησης πηγών.
Τι μας διαφεύγει
- Το ακριβές περιεχόμενο της δηκτικής αναφοράς και αν υπήρξε backstage συντονισμός seating/εικόνας.
- Το εσωτερικό ημερολόγιο (συνέδρια, πιθανός ανασχηματισμός) που θα δώσει «καθαρές» πολιτικές στιγμές.
- Το στρατηγικό βάθος της επιλογής Σαμαρά: συγκυριακή κίνηση ή προανάκρουσμα κλιμάκωσης;
Τι προμηνύεται
- Παρατεταμένη σημειολογική αναμέτρηση στον δεξιό χώρο, με «μικρές» κινήσεις που θα αποκωδικοποιούνται υπερβολικά.
- Συστηματική αξιοποίηση media–optics από όλα τα στρατόπεδα για να «γράψει» η εικόνα πριν μιλήσει το κείμενο.
- Σταδιακό κλείδωμα συμμαχιών ενόψει οργανωτικών σταθμών, όπου τα σημερινά «σήματα» θα μετατραπούν σε «κεφάλαιο».
Discover more from StrategyOnline.gr
Subscribe to get the latest posts sent to your email.






