Call us now:
Παραπολιτικό «θερμόμετρο» της ημέρας
Στη Θεσσαλονίκη, οι προβολείς της ΔΕΘ φωτίζουν πολύ περισσότερα από τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού. Στους διαδρόμους, στα πηγαδάκια και στις δημόσιες παρεμβάσεις, ξεδιπλώνεται ένα δεύτερο έργο: το παρασκήνιο. Εκεί όπου η αντιπολίτευση επιχειρεί να δέσει την ατζέντα της ακρίβειας και της θεσμικής λογοδοσίας με το brand της Έκθεσης. Η παρουσία Χαρίτση με το σύνθημα «Κοινωνία αξιοπρέπειας ή κράτος ΟΠΕΚΕΠΕ» και η εμφάνιση Κωνσταντοπούλου δεν είναι απλώς δηλώσεις. Είναι εικόνες που δοκιμάζουν συσπειρώσεις, πλάνα που φτιάχνουν εντυπώσεις. Και σε αυτό το πεδίο, κερδίζει όποιος δείξει πληρότητα επαφών και καθαρό μήνυμα, χάνει όποιος κλειστεί στον μικρόκοσμό του.
Την ίδια στιγμή, το «Θεωρείο» της Καθημερινής μιλά για «τεστ Τσίπρας». Όχι γιατί περιμένει κάποιο συγκεκριμένο μέτρο, αλλά επειδή μετρά την ικανότητα ενός ηγέτη να ορίζει το σκηνικό. Στην πολιτική, η αίθουσα Τύπου είναι σημαντική, αλλά ο διάδρομος πολλές φορές είναι καθοριστικός. Ποιος έχει την αυτοπεποίθηση, ποιος συγκεντρώνει βλέμματα, ποιος μπορεί να παράγει crowd effect; Αυτά μετρούν όσο και οι ανακοινώσεις.
Στο Κοινοβούλιο, ένα φαινομενικά τεχνικό ζήτημα γίνεται πολιτικό παραπολιτικό. Ο ηλεκτρονικός «κόφτης» στα μικρόφωνα παρουσιάζεται ως σήμα τάξης και πειθαρχίας. Η κυβέρνηση τον προβάλλει ως εξορθολογισμό, η αντιπολίτευση ως φίμωση. Η ουσία δεν είναι αν θα κερδηθούν πέντε λεπτά χρόνου, αλλά πώς αυτή η εικόνα «θεσμικότητας» ή «περιορισμού» θα τροφοδοτήσει το αφήγημα των επόμενων μαραθωνίων συνεδριάσεων.
Παράλληλα, οι στήλες των ΝΕΩΝ («Μικροπολιτικός», «Στίγμα», «Δερβέναγες») αποδεικνύουν τη δύναμη του χιούμορ και της αιχμής. Ένα πηγαδάκι, μια ατάκα, μια ειρωνεία μπορούν να γίνουν το πραγματικό αφήγημα της ημέρας. Στον αντίποδα, η Espresso με τον «Νικήτα τον κυανοκράνο» ή οι «Παλιές Φωτογραφίες» της ΔΕΘ δείχνουν ότι και η αισθητική, η μνήμη, η φωτογένεια είναι πολιτικό κεφάλαιο.
Κι όμως, το πιο σημαντικό ίσως παραπολιτικό δεν κρύβεται στη ΔΕΘ. Είναι στη Μήλο, όπου η ανάκληση άδειας στο Σαρακήνικο και οι δεκάδες εκκρεμείς φάκελοι για ξενοδοχεία ανοίγουν το μεγάλο δίλημμα: ανάπτυξη ή προστασία; Αυτή η «τοπική» ιστορία προμηνύει ευρύτερες συγκρούσεις.
Η μέρα λοιπόν δεν γράφεται μόνο στα πρωτοσέλιδα. Γράφεται στα ψιλά, στα παραπολιτικά. Εκεί που η εικόνα, το χιούμορ και το παρασκήνιο προμηνύουν το πολιτικό αύριο. Γιατί το κλίμα της χώρας σπάνια αλλάζει με μια εξαγγελία· συχνά το προαναγγέλλει ένα σχόλιο στον διάδρομο.
1) ΔΕΘ – Η «σκηνή» των ραντεβού και των γραμμών
Τι γράφεται: Παρασκηνιακή κινητικότητα στη Θεσσαλονίκη: εκδηλώσεις, συνεντεύξεις, δημόσιες παρεμβάσεις της αντιπολίτευσης (Χαρίτσης: debate «Κοινωνία αξιοπρέπειας ή κράτος ΟΠΕΚΕΠΕ», παρουσία Κωνσταντοπούλου κ.ά.). Το παραπολιτικό ύφος της στήλης καταγράφει τη «διαδρομή» των στελεχών και το framing πριν τις συνεντεύξεις Τύπου.
Ανάγνωση: Η αντιπολίτευση επιχειρεί να «δέσει» την ατζέντα της ακρίβειας/θεσμικής λογοδοσίας με το brand της ΔΕΘ, ώστε να μην αφήσει μονοπώλιο αφήγησης στην κυβέρνηση.
Κερδισμένοι/Χαμένοι: Κερδισμένοι όσοι καταφέρουν εικόνα «πληρότητας» επαφών και σαφές μήνυμα· χαμένοι όσοι εγκλωβιστούν σε εσωστρεφή καρέ.
Τι κρατάμε: Τα μικρά πλάνα και οι διασταυρούμενες παρουσίες λειτουργούν ως «σφυγμομέτρηση» συσπειρώσεων εντός χώρων.
2) «ΘΕΩΡΕΙΟ» – Το «τεστ Τσίπρας»
Τι γράφεται: Η backstage στήλη της Καθημερινής τιτλοφορείται «Το ‘τεστ Τσίπρας’», σηματοδοτώντας ότι οι πολιτικές παρουσίες/τοποθετήσεις μετρώνται ως τεστ επιρροής και δυναμικής.
Ανάγνωση: Το κάδρο μεταφέρει το βάρος από τα μέτρα καθαυτά στη συμβολική ισχύ του ποιος «σχεδιάζει» το σκηνικό του Σεπτεμβρίου.
Κερδισμένοι/Χαμένοι: Κερδισμένος όποιος δείξει αυτοπεποίθηση, ενιαίο μήνυμα και crowd effect· χαμένος όποιος εμφανιστεί αντιδραστικός ή αμήχανος.
Τι κρατάμε: Η μέτρηση δεν είναι μόνο στις αίθουσες Τύπου, αλλά και στον «διάδρομο».
3) «Κόφτης» στα μικρόφωνα της Βουλής – Το κοινοβουλευτικό παρασκήνιο
Τι γράφεται: Το Μανιφέστο στήνει θεματικό αφιέρωμα/διάλογο για την ενεργοποίηση ηλεκτρονικού «κόφτη» στον χρόνο ομιλίας (μαρτυρίες Λαζαρίδη, Φόρτωμα, Μάντζου, Καλαματιανού), ενώ επιμέρους ρεπορτάζ φωτίζουν την πειθαρχική στροφή της έδρας.
Ανάγνωση: Παραπολιτικά, πρόκειται για «σήμα τάξης» ενόψει θερμού φθινοπώρου∙ ταυτόχρονα, ανοίγει καμβάς αντιπαράθεσης περί «φιμώσεων» ή «εξορθολογισμού».
Κερδισμένοι/Χαμένοι: Κερδισμένη η εικόνα θεσμικότητας που επιδιώκει η κυβέρνηση· η αντιπολίτευση θα μετρήσει κέρδη αν πείσει ότι πρόκειται για περιορισμό ελέγχου.
Τι κρατάμε: Θέμα που θα επανέρχεται με κάθε μαραθώνια συνεδρίαση, τροφοδοτώντας πολιτικούς υπαινιγμούς.
4) «Μικροπολιτικός», «Στίγμα», «Δερβέναγες» – Η γραφή των υπονοούμενων
Τι γράφεται: Τα ΝΕΑ «ανασαίνουν» τον διάδρομο με τις καθιερωμένες στήλες («Μικροπολιτικός», «Στίγμα») και την πιο σκωπτική «Δερβέναγες». Σηματοδοτείται κίνηση μικρών «καρφιών», υπονοούμενων και αστικών θρύλων γύρω από ΔΕΘ και μέτρα.
Ανάγνωση: Το παραπολιτικό χιούμορ και οι αιχμές ρυθμίζουν την ένταση της ημέρας: «τι είπαν σε πηγαδάκι», «ποιος πήγε πού», «ποιος εννοούσε ποιον».
Κερδισμένοι/Χαμένοι: Κερδισμένοι οι «επιτελικοί» που μεταδίδουν αυτοπεποίθηση χωρίς έπαρση· χαμένοι όσοι παράγουν αρνητικό meme.
Τι κρατάμε: Οι στήλες αυτές λειτουργούν ως «δείκτες συναισθήματος» της πολιτικής πιάτσας.
5) Espresso – «Νικήτας ο κυανοκράνος»
Τι γράφεται: Προσωποκεντρικό σχόλιο/ιστορία με τίτλο που «τσιμπά» κοινό ταμπλόιντ· λειτουργεί ως ανάκλαση της ημέρας με πιο αισθητική/εικονική στόχευση.
Ανάγνωση: Το παραπολιτικό εδώ δεν μετρά πολιτικές αποχρώσεις, αλλά οικοδομεί εικόνες.
Κερδισμένοι/Χαμένοι: Κερδισμένοι όσοι «γράφουν» στο ευρύ κοινό χωρίς βαριά πολιτική ύλη· χαμένοι όσοι γίνονται καρικατούρες.
Τι κρατάμε: Στον παραπολιτικό πόλεμο, η φωτογένεια είναι κεφάλαιο.
6) «Παλιές Φωτογραφίες» – Το μνήμης αφήγημα της ΔΕΘ
Τι γράφεται: Ρετρο-στιγμιότυπα (1960, 1940 κ.ά.) που δένουν την Έκθεση με τηλεόραση, πόλη, καθεστώτα και σύμβολα. Δεν είναι πολιτική είδηση, αλλά λειτουργεί ως παραπολιτική «σκηνογραφία» του σήμερα.
Ανάγνωση: Η επίκληση μνήμης υπηρετεί «συνέχεια» και δημιουργεί υπόστρωμα συναίνεσης ή σκεπτικισμού, ανάλογα με τη σημερινή ατζέντα.
Τι κρατάμε: Σε περίοδο πόλωσης, οι μνήμες γίνονται εργαλείο πλαισίωσης.
7) Ριζοσπάστης – «Τόμπολα», «Απάνεμα»
Τι γράφεται: Μικρές στήλες με συνδικαλιστικό/κοινωνικό βάρος και αιχμηρή γλώσσα για κινητοποιήσεις και οικονομική πίεση.
Ανάγνωση: Παραπολιτικό ως «ημερολόγιο» κινητοποιήσεων—προϊκονίζει φθινοπωρινή κλιμάκωση.
Τι κρατάμε: Useful «early warning» για απεργιακά ραντεβού και κέντρα βάρους.
8) Τοπικό παραπολιτικό – «Εθνική Ελλάδας» στο περίπτερο, κάμερες ΚΟΚ
Τι γράφεται: ΔΕΘ ως βιτρίνα (παρουσίες, events) και μικρο-ειδήσεις για κάμερες καταγραφής παραβάσεων σε Αθήνα/Θεσσαλονίκη—υλικό που αλλάζει τον μικρόκοσμο της πόλης.
Ανάγνωση: Η lifestyle δυναμική της ΔΕΘ και οι «μικρές» ρυθμιστικές παρεμβάσεις φτιάχνουν κλίμα (ασφάλεια, οργάνωση, δημόσιος χώρος).
Τι κρατάμε: Το παραπολιτικό της πόλης συχνά προεξοφλεί κεντρικές επιλογές.
9) «Πεννιές ειδησούλες» & λοιπά θραύσματα
Τι γράφεται: Σκόρπια tidbits (Εστία) και γωνίες με αιχμές για ακρίβεια/διπλωματία. Ο ρόλος τους είναι να «χτίζουν» καθημερινό αφήγημα με σπινθηροβόλες λέξεις.
Ανάγνωση: Είναι η λεζάντα πίσω από τον τίτλο—καλλιεργούν αίσθηση επείγοντος ή ειρωνείας.
Τι κρατάμε: Μετρούν παλμό αναγνωστών, όχι «σκληρή» πληροφορία.
10) «Backstage» διακυβέρνησης – Μήλος/Σαρακήνικο
Τι γράφεται: Ανάκληση άδειας ξενοδοχείου στο Σαρακήνικο· ο Δήμος προσέφυγε στο ΣτΕ για προέγκριση πεντάστερου στην Αχιβαδόλιμνη. Η «Κ» υπενθυμίζει ότι εκκρεμούν τουλάχιστον 53 ξενοδοχειακές άδειες που θα υπερδιπλασίαζαν τις κλίνες.
Ανάγνωση: Αν και δεν είναι «κουτσομπολιό», λειτουργεί ως σοβαρό παραπολιτικό σήμα για τοπικές αντιστάσεις, πράσινη ατζέντα και ισορροπίες με τουρισμό/επενδύσεις.
Τι κρατάμε: Θέμα με μακρύ πολιτικό απόηχο (περιβάλλον–ανάπτυξη) και πιθανές διαδημοτικές αντανακλάσεις.
English Version
Backstage Thermometer of the DAY
In Thessaloniki, the spotlight of the International Fair (TIF) illuminates far more than the prime minister’s announcements. In the corridors, in side conversations, and in opposition appearances, a second play unfolds: the backstage. Here, the opposition seeks to tie its agenda of inflation and institutional accountability to the Fair’s brand. Haritsis’ call for a “Society of Dignity or OPEKEPE State” and Konstantopoulou’s presence are not mere statements; they are images testing cohesion, snapshots shaping impressions. In this field, those who project fullness of contacts and a clear message win, while those confined to insularity lose.
At the same time, Kathimerini’s Theoreio refers to a “Tsipras Test.” Not because a specific policy is expected, but because it measures a leader’s ability to set the stage. In politics, the press room matters, but the corridor often decides. Who radiates confidence? Who draws eyes? Who creates crowd effect? These weigh as much as the official announcements.
Meanwhile in Parliament, a seemingly technical matter becomes a political subplot. The electronic “time-cutter” on microphones is presented as a signal of order and discipline. The government frames it as rationalization, the opposition as silencing. The real issue is not whether five minutes are gained or lost, but whether this image of “institutionality” or “restriction” feeds the broader narrative during marathon sessions.
Columns in Ta Nea (“Mikropolitikos,” “Stigma,” “Dervenages”) show the power of humor and innuendo. A casual remark, a witty jab, a hint can become the day’s defining narrative. In contrast, Espresso with its “Nikitas the Blue Helmet” or TIF’s “Old Photos” demonstrate that aesthetics, memory, and photogenic presence are also political capital.
And yet, perhaps the most important backstage note is not in Thessaloniki at all. It lies in Milos, where the revocation of a hotel permit at Sarakiniko and dozens of pending files for new resorts pose a stark dilemma: development or protection? What seems a local affair foreshadows broader clashes between tourism growth and environmental preservation.
The day, therefore, is not written only in the headlines. It is inscribed in the fine print, in the backstage. There, image, humor, and subtle narratives foreshadow the country’s political tomorrow. Rarely does the climate shift with a single announcement; more often, it is foretold by a comment in the corridor.
1) Thessaloniki International Fair (TIF) – The Stage of Encounters
What’s reported: Strong backstage activity in Thessaloniki: events, interviews, opposition appearances (Haritsis reframing DETH as “Society of Dignity vs. OPEKEPE State,” presence of Konstantopoulou, etc.).
Analysis: The opposition tries to bind its agenda (inflation/institutional accountability) to the TIF brand, to prevent the government’s monopoly on narrative.
Winners/Losers: Winners are those who project fullness of contacts and clarity of message; losers those who appear insular or hesitant.
Takeaway: Cross-appearances and “corridor moments” matter as much as press rooms.
2) “To Theoreio” – The “Tsipras Test”
What’s reported: Kathimerini’s political gossip column titles a piece “The Tsipras Test,” framing appearances as measures of influence and momentum.
Analysis: The focus shifts from policy substance to symbolic presence—who shapes September’s stage.
Winners/Losers: Winners are those showing confidence and coherence; losers those appearing reactive.
Takeaway: Influence is measured not just in speeches but in how one moves through the corridors.
3) Parliament Microphone “Cut” – Parliamentary Backstage
What’s reported: Columns and anecdotes around the new electronic “time-cut” in MPs’ speeches (comments from Lazaridis, Fortomas, Mantzos, Kalamatianos).
Analysis: A signal of discipline before a heated autumn. Opens debate: “silencing” vs “streamlining.”
Winners/Losers: The government may gain by projecting institutional order; the opposition can win if it frames it as censorship.
Takeaway: Will resurface in every long session, fueling mutual innuendo.
4) “Mikropolitikos,” “Stigma,” “Dervenages” – The Art of Hints
What’s reported: Ta Nea fills its gossip pages with witty bites, humorous innuendo, and small stabs at TIF actors.
Analysis: These columns shape the day’s emotional temperature—“who said what in a huddle, who went where.”
Winners/Losers: Winners are staffers who project confidence without arrogance; losers are those turned into memes.
Takeaway: These are “sentiment indicators” for the political marketplace.
5) Espresso – “Nikitas the Blue Helmet”
What’s reported: A personality-driven story with a catchy tabloid title, more image than substance.
Analysis: Focuses on symbolism, not policy.
Winners/Losers: Winners are those who “photograph well” in public imagination; losers are those caricatured.
Takeaway: In parapolitics, photogenic presence is capital.
6) “Old Photos” – The Memory Narrative of TIF
What’s reported: Retro snapshots from 1940s–60s linking the Fair with television, politics, regimes.
Analysis: Evokes continuity and nostalgia, creating context for today’s debates.
Takeaway: In polarized times, memory is framing material.
7) Rizospastis – “Tombola,” “Apanema”
What’s reported: Short union-flavored notes with sharp tone on strikes and rising costs.
Analysis: Functions as an “agenda diary” for autumn mobilizations.
Takeaway: Valuable early warning for upcoming labor actions.
8) Local Gossip – TIF as Showcase, Traffic Cameras
What’s reported: TIF as lifestyle fairground, alongside stories of new traffic cameras in Athens/Thessaloniki.
Analysis: These “small measures” shape the city’s mood—safety, order, space.
Takeaway: City parapolitics often prefigure national policies.
9) “Pennies of News” & Fragments
What’s reported: Scattered tidbits (Estia, others), short jabs on inflation or diplomacy.
Analysis: These aren’t deep stories but catchy captions that color the broader narrative.
Takeaway: They capture readers’ pulse, not hard facts.
10) Local Backstage – Milos/Sarakiniko
What’s reported: Revocation of a hotel permit near Sarakiniko; the municipality appeals to the Council of State for a five-star at Achivadolimni. At least 53 pending permits could double beds on the island.
Analysis: Though not classic gossip, it functions as political backstage: balancing environment, tourism, local resistance.
Takeaway: A “silent minefield” for future conflicts (development vs. sustainability).
Discover more from StrategyOnline.gr
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
