Analysis: Prime Minister’s Interview with N. Hatzinikolaou (17/9/2025)

Introduction

On September 17, 2025, Prime Minister Kyriakos Mitsotakis gave a wide-ranging interview to journalist Nikos Hatzinikolaou on ANT1’s prime-time news. It was his first TV appearance after that year’s Thessaloniki International Fair (TIF/DETH) announcements. Choosing to speak from the Maximos Mansion—underlining the institutional weight of his office—and to the seasoned anchor N. Hatzinikolaou carried strong political symbolism. His aim: to clearly set out government positions, respond to opposition claims, and regain the initiative in the public debate.

Mr. Mitsotakis was pressed on a series of topics: inflation and economic policy; transparency and crisis management; the political landscape and relations with the opposition; and current national and international issues (migration, the Chevron energy deal, tensions in the Middle East, and Greek-Turkish relations). The journalist posed sharp questions, reflecting opposition criticism and public concerns. Below are the prime minister’s key answers and positions, the journalist’s pointed prompts, and an overall appraisal of the appearance.

Economy: Inflation, Taxes, and Wages

Tackling inflation. Responding to criticism that he downplayed inflation at TIF, Mr. Mitsotakis said “the exact opposite” is true. He stressed repeatedly in Thessaloniki that “the biggest problem for households today…is the cost of living—cumulative inflation.” His government chose to fight it via a “bold, permanent, and targeted increase in real wages,” achieved through tax cuts that boost disposable income. The announced tax-relief package of roughly €1.76bn—“a dividend of growth” to society—reduces taxes for all, with emphasis on young workers and families with children. That amounts to a real pay rise from January 2026, visible on pay slips—rising with the number of children (e.g., a middle-income family with three children will gain well over €1,700 annually). “From January, people will feel the wage increase,” he said.

Pressure to cut VAT on food. Hatzinikolaou cited surging prices (e.g., beef at €17–18/kg “flying toward €20”) and opposition demands to cut food VAT, calling VAT “the most unfair tax.” The PM replied that beef spikes are global (Greece imports 80% of its beef). He argued against a blanket VAT cut: the fiscal cost would exceed €1bn and would “wipe out” the announced tax cuts. More importantly, only ~20% of a VAT cut passes through to retail prices (Bank of Greece estimate), meaning perhaps €30/month per household—limited relief. A general VAT cut would also benefit rich and poor alike—and even tourists—so the government prefers targeted measures with higher effectiveness. He accused the opposition of treating public finances like a “credit card with no limit.” As long as he is PM, there will be no fiscal derailment back to bailout eras; primary surpluses and discipline are non-negotiable. Claims that the government runs “excessive surpluses” are wrong; “we’re close to the EU spending ceilings,” he said, inviting critics to ask the European Commission about space for extra spending.

Taxing “big interests” and windfalls. Asked why not impose extra levies on oligopolies, banks, or energy firms (a “patriotic tax”), Mr. Mitsotakis replied ideologically: “I prefer patriotic tax breaks to patriotic taxes; I am a liberal politician.” Low taxes drive growth; it’s inconsistent to demand lower taxes for some firms and higher for others. Still, the government did levy one-off windfall taxes when warranted (energy firms during the crisis, refineries for two years). “If there’s no reason, we won’t do it,” he said.

The “explosive cocktail” of costs. Hatzinikolaou relayed the household mood: perceived supermarket super-profits, energy costs, and soaring rents. The PM rejected the blanket narrative: large supermarket margins have not exploded; energy prices don’t rise continuously (they fell in September, with increases expected in October). He acknowledged inflation is the top problem and that many haven’t yet felt real-income gains. “I’m not out of touch,” he said; he understands why people say, “What good is a pay rise if the supermarket eats it?” Hence the focus on disposable income: raising minimum and average pay (the minimum rose from €650 to €880) and cutting taxes so more cash stays in workers’ pockets.

Social Policy: Housing, Youth, and Benefits

High rents and the housing crunch. Hatzinikolaou called rents “one of the worst problems,” with tenants paying half their salary. He echoed opposition criticism (esp. PASOK) about golden visas and Airbnb. After a quip asking the host to let him finish—“in the end you’ll have spoken more than me,” he joked—the PM listed measures:

• One month’s rent back. In November the state will refund one monthly rent to all residential tenants—an 8% annual housing-cost reduction (“one-twelfth”). This uses the 2025 growth surplus and also incentivizes tax compliance via declared leases.
• Golden visa. The threshold is now €800,000, effectively excluding the normal urban housing market; today golden visas don’t significantly affect Athens/Thessaloniki prices.
• Airbnb. Pilot restrictions are in force in three Athens areas; early data show they may work. The government is considering expanding limits in Attica, Thessaloniki, and pressured tourist areas (e.g., Chania). Tax incentives aim to shift properties from short-term to long-term leases—three years of rent-income tax exemption for owners who switch.
• Boosting supply. No magic wand or one-article freeze on prices: the root is supply. Programs like “Renovate & Rent” subsidize owners of shuttered apartments to refurbish and rent them out. The PM argued this is not very long-term: “In a year these apartments can be renovated” and enter the market.

13th salary in the public sector. Why not grant a 13th salary to civil servants? “If you give a 13th salary, you can’t give the tax relief we gave. It’s that simple.” With limited fiscal space, it’s either/or: the government chose targeted tax relief for youth, large families, etc., rather than a universal public-sector bonus (~€1.3bn for ~600k employees).

Youth and jobs. About 300,000 young people in total will benefit from the new personal-income-tax exemption (including ~100,000 under 25 directly). For the first time, a young technician starting at 22 would pay zero income tax for three years. Many young tradespeople already earn above minimum pay, so this is a strong incentive to work and stay in Greece.

Vulnerable groups (pensioners). With the surplus, low-income pensioners will receive €250 at end-November—now a permanent annual measure before Christmas. Alongside the rent refund, this underscores a priority to channel fiscal space into social support.

Transparency and Crisis Management

OPEKEPE corruption scandal. Hatzinikolaou noted the government is in its sixth year, so blaming “past mistakes” won’t cut it—and cited allegations involving ND figures (mentioning a party operative known for a lavish lifestyle). Was she expelled? The PM said her party status is suspended. He admitted: “We didn’t manage to fix the agency—I’m the first to say it.” The government inherited a labyrinthine body, but “we won’t hide.” It was our responsibility to clean it up, and we failed—hence drastic action: abolish OPEKEPE in its current form and fold its payment controls into the Independent Authority for Public Revenue (AADE) to ensure credible oversight, while keeping €2bn/year in farm payments flowing.

He confirmed criminal dimensions: Greek justice is investigating dozens of cases (36 defendants), with the European Public Prosecutor involved. About €22m has already been frozen from the first 1,000 TIN audits, starting with the “big fish.” Asked about ministers’ liabilities (Voridis/Aygenakis), he said no criminal responsibility emerged and that was “made crystal clear in Parliament.” He conceded OPEKEPE hurts the government: “We will be debited, not credited,” and voters will weigh it at the elections.

The journalist also floated rumors that the PM’s office had prior detailed knowledge via lawful wiretaps and “warned” MPs. The PM called this “utterly baseless,” repeatedly denied. The opposition “turns up the heat where it suits them,” he said; the government answers with facts and stands by its record. “We’ll be debited for our omissions, but no one can say we didn’t try to solve it.”

Justice for the Tempi train tragedy. On the slow legal process since the February 2023 disaster, the PM said: “We all must agree the trial needs to start. How else can justice be served?” The investigation took 2.5 years, with a massive file and 36 defendants. He wants the trial to begin swiftly, noting surprise that some who demand justice take steps that delay proceedings—an arguably controversial point. Priority: swift justice and accountability.

Political Landscape and the Opposition

Government wear and polls. The PM said it’s natural for a seventh-year government to suffer wear amid real problems. He reiterated what can and cannot be done on inflation and accused the opposition of selling snake oil. He urged citizens to compare records soberly. He also downplayed mid-cycle polling: in April 2023 ND polled at ~32–33%, yet won with 40%. Today ND’s share is lower, but it remains the dominant force.

Fragmented opposition and a “new two-party” frame. Hatzinikolaou suggested ND’s lead owes to opposition fragmentation. The PM replied he’s not responsible for the opposition’s state. He highlighted ND’s expansion to the center, with many moderate centrists still trusting the party. Under his leadership, ND “grew, modernized, broadened,” combining economic freedom, responsible patriotism, and social sensitivity—true to Karamanlis’s big-tent legacy.

“Transfers” to ND; balancing center and right. On former PASOK minister Andreas Loverdos joining ND and worries about neglecting the right flank (the ~15% to ND’s right), the PM said that space existed in 2023 and has merely reshuffled. He’s “happy” when figures from elsewhere join ND in the name of stability and a complete governing plan. He mocked the opposition’s refrain “Mitsotakis must go”: “Go? No problem. Who comes instead?”

Opponent of choice? PASOK vs. SYRIZA. Hatzinikolaou suggested the PM seems to “choose” his opponent (preferring Tsipras to Androulakis). Mitsotakis denied it. He respects Androulakis; institutionally, after 2023, PASOK is the official opposition “by ricochet” (due to SYRIZA’s collapse) and, in polls, the largest center-left party—hence his main opponent. He wants bridges with PASOK on some reforms (e.g., a national Leaving Certificate for high school). On Alexis Tsipras, he was dismissive: today he’s just a SYRIZA MP for Piraeus. On rumors of a new Tsipras party, he quipped it’s like an athlete who “burns out in the warm-up,” adding it’s not his concern.

Electoral law and coalition scenarios. Pressed to change the electoral system again, he insisted he won’t change rules mid-game. He believes single-party governments work better but won’t touch the law he passed. He confirmed elections in spring 2027, vowing to complete the four-year term. On talk of a coalition with a third-person PM to sideline him, he bristled: these are “science-fiction scenarios” for a small elite “around Kolonaki Square,” not society. “The people choose the prime minister, not power brokers.” If ND is first, he rules out any arrangement that doesn’t include him as PM; the ballot will decide.

Foreign Policy & Current Crises

Migration and a “tough line.” On recent spikes—especially in Crete—he said “no, Crete has not sunk,” and there are no permanent facilities there. Overall, arrivals in 2025 are down 30% year-on-year. The three-month asylum suspension over the summer sent a deterrent signal; flows nearly hit zero for six weeks. The brief spike (e.g., to Crete) may link to Libyan geopolitics or others’ displeasure. Asked whether Turkey might be signaling over the Chevron deal south of Crete, he said “possibly,” but “Chevron did not seem affected.” Despite frictions, Greece and Turkey have cooperated on migration during the recent “calm waters,” significantly limiting flows.

On EU funding, he corrected the impression others get more: Greece already receives substantial funds and pushes for more in the 2027+ budget for borders and migration. But money is not the only issue; effective deterrence is.

Chevron strategic partnership—energy fields. On the 70% Chevron / 30% HELLENiQ Energy split and why Greece is “celebrating,” the PM said Chevron’s entry validates Greece’s sovereign rights south of Crete and carries heavy geopolitical weight—undercutting the illegal Turkey-Libya memorandum. He credited earlier governments for initiating concessions, framing it as a national success completed now. The US now sees Greece as a critical energy player in the East Med.

On Turkey’s FM Hakan Fidan hinting at coordination on energy, he said he’ll always keep channels open and expects to meet President Erdogan at the UNGA in the fall. Despite provocations (e.g., a Piri Reis NAVTEX), Greece pursued active policy during the détente: maritime spatial planning, steps toward marine parks, and the Chevron tender. He’s not worried about a hot incident, but is not complacent. The KYZSEA that very day approved buying a 4th Belh@rra frigate and upgrades to the other 3—“the most advanced fleet in our history.” The first ship will arrive by year-end. Greece won’t discuss disarmament of islands, “grey zones,” or anything impinging on sovereignty; the sole dispute is delimiting EEZ/continental shelf, potentially via the ICJ under conditions. Even without immediate resolution, keeping the temperature low benefits both peoples.

He cited a sports example of Greek-Turkish goodwill (Giannis Antetokounmpo and Alperen Şengün posts that “sport must unite”). Tourism exchanges show peoples “have little to divide them;” those fueling hostility undermine the national cause.

War in Gaza—Greece’s stance. On the escalating Israeli operation and humanitarian disaster, and EU talk of trade sanctions, the PM said: “What is happening in Gaza is unacceptable—a major humanitarian catastrophe.” He has told this publicly and directly to Israel’s leadership. Asked about “genocide,” he declined the term as legally specific. He acknowledged Hamas’s atrocious 7/10/2023 attack and Israel’s right to respond, but “nothing can justify this extent of force.” Israel risks alienating friends, “Greece among them.” Strategic ties don’t mean silence: Athens will keep speaking frankly and calls for ending the operations in Gaza and the West Bank.

On EU sanctions, he struck a balanced note: Greece will judge the final proposal at the European Council; he’s not sure suspension of agreements serves Europe’s or Greece’s interests. Crucially, Greece acts: airdrops of aid to Rafah when nothing else could get in; treatment for injured Gazan children in Greece. Greece adds its voice to end the tragedy.

Overall, on Gaza he took a humanitarian, moderate line: firm criticism of the scale of Israel’s actions without maximalist rhetoric, cautious on punitive EU steps that may backfire, projecting Greece as an honest friend.

Communication Strategy and Assessment

Owning and allocating responsibility. The PM showed empathy and moderation where needed. On OPEKEPE and Tempi, he avoided whitewashing: “we failed…we will be debited,” “the trial must start.” He rejected unfounded allegations (Maximos knowing via taps) and backed ministers where no liability emerged.

Re-centering on social issues. When discussion veered to political schemes (third-person PM, succession plots), he pivoted to wages, power bills, and rents—a populist appeal in the positive sense. The “a thousand people in Kolonaki” line downplayed elite chatter and foregrounded everyday concerns.

Tone and language. Calm and at ease under tough questions, he defused interruptions with humor (“let me finish…you’ll end up speaking more than me”). He used idiomatic expressions to connect—calling opposition promises “snake oil dressed as silk ribbons,” joking about “calves growing wings” for beef prices, and insisting measures be targeted, not “shots in the air.”

Sharpening the battlefield. He clearly frames PASOK and Androulakis as the main opponent, marginalizing SYRIZA. He projects ND as a big-tent party (Karamanlis legacy) to blunt right-flank pressure and points to 2023 results to argue “right-wing leakage” isn’t new or decisive.

Rallying a social majority. He speaks to the “silent majority” seeking stability and solutions. The repeated call to judge the overall record tees up a 2027 message: “weigh the positives and negatives.” Vowing to complete the term signals steadiness and also authority vis-à-vis internal and external doubters.

Handling unpopular topics. On why no food-VAT cut or 13th salary, he used numbers and trade-offs: a VAT cut would dilute other relief with small pass-through; a 13th salary crowds out targeted tax breaks. He acknowledged public frustration while defending policy logic and social targeting.

Ανάλυση της συνέντευξης του πρωθυπουργού

Εισαγωγή

Στις 17 Σεπτεμβρίου 2025, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης παραχώρησε εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ANT1. Πρόκειται για την πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση του Πρωθυπουργού μετά τις εξαγγελίες του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ). Η επιλογή του Πρωθυπουργού να παραχωρήσει συνέντευξη από το Μέγαρο Μαξίμου – τονίζοντας το θεσμικό βάρος της θέσης του – και μάλιστα στον έμπειρο δημοσιογράφο Ν. Χατζηνικολάου, είχε έντονο πολιτικό συμβολισμό. Στόχος ήταν να παρουσιάσει με σαφήνεια τις κυβερνητικές θέσεις, να απαντήσει στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης και να επανακτήσει την πρωτοβουλία στον δημόσιο διάλογο.

Ο κ. Μητσοτάκης κλήθηκε να τοποθετηθεί για μια σειρά θεμάτων: από την ακρίβεια και την οικονομική πολιτική, μέχρι ζητήματα διαφάνειας, την κατάσταση στο πολιτικό σκηνικό και τις σχέσεις με την αντιπολίτευση, καθώς και επίκαιρα εθνικά και διεθνή ζητήματα (όπως το μεταναστευτικό, η ενεργειακή συμφωνία με την Chevron, η ένταση στη Μέση Ανατολή και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις). Ο δημοσιογράφος δεν δίστασε να υποβάλει αιχμηρές ερωτήσεις, αντικατοπτρίζοντας την κριτική της αντιπολίτευσης και τις ανησυχίες της κοινής γνώμης. Παρακάτω παρουσιάζονται τα βασικά σημεία των απαντήσεων του Πρωθυπουργού, οι κεντρικές θέσεις που διατύπωσε, οι πολιτικές αιχμές του δημοσιογράφου και η γενική αποτίμηση της εμφάνισής του.

Οικονομία: Ακρίβεια, Φόροι και Μισθοί

Αντιμετώπιση της ακρίβειας: Απαντώντας στην κριτική ότι στη ΔΕΘ δεν αναφέρθηκε επαρκώς στο ζήτημα της ακρίβειας, ο Κυρ. Μητσοτάκης ξεκαθάρισε πως «έγινε το ακριβώς αντίθετο». Υποστήριξε ότι σε όλες του τις τοποθετήσεις στη Θεσσαλονίκη τόνισε εμφατικά πως «το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα τα ελληνικά νοικοκυριά… είναι το κόστος ζωής, η συσσωρευμένη ακρίβεια». Εξήγησε ότι η κυβέρνησή του επέλεξε να καταπολεμήσει το πρόβλημα αυτό μέσω μιας «πολύ γενναίας, μόνιμης και ταυτόχρονα στοχευμένης αύξησης των πραγματικών μισθών», δηλαδή μέσα από φορολογικές μειώσεις που αυξάνουν το διαθέσιμο εισόδημα. Κατά τον Πρωθυπουργό, το πακέτο φοροελαφρύνσεων ύψους ~1,76 δισ. ευρώ που εξαγγέλθηκε (το «μέρισμα ανάπτυξης» προς την κοινωνία) κατευθύνεται σε μειώσεις φόρων για όλους, με έμφαση όμως στους νέους εργαζόμενους και στις οικογένειες με παιδιά. Αυτό το μέτρο, όπως είπε, ισοδυναμεί με μια πραγματική αύξηση μισθών από τον Ιανουάριο του 2026, την οποία οι πολίτες θα διαπιστώσουν στα εκκαθαριστικά τους – με το όφελος να αυξάνεται ανάλογα με τον αριθμό των τέκνων (π.χ. τρίτεκνοι θα ωφεληθούν σημαντικά, πάνω από 1.700€ ετησίως για μεσαία εισοδήματα). Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «από τον Ιανουάριο ο κόσμος θα καταλάβει την αύξηση στους μισθούς του» χάρη σε αυτές τις παρεμβάσεις 

Πίεση για μείωση ΦΠΑ στα τρόφιμα: Ο Ν. Χατζηνικολάου έθεσε επίμονα το ζήτημα της έκρηξης τιμών σε βασικά αγαθά, αναφέροντας ενδεικτικά ότι «το μοσχαρίσιο κρέας έφτασε στα 17-18€ το κιλό και πετά προς τα 20€» και ότι η αντιπολίτευση ζητά μείωση του ΦΠΑ σε τρόφιμα, θεωρώντας τον υψηλό ΦΠΑ «τον πιο άδικο φόρο». Ο Πρωθυπουργός αρχικά εξήγησε ότι η αύξηση στην τιμή του κρέατος είναι διεθνές φαινόμενο (καθώς η Ελλάδα εισάγει το 80% του μοσχαρίσιου κρέατος) και δεν οφείλεται σε κάποια στρέβλωση της εγχώριας αγοράς. Στη συνέχεια, παρουσίασε ένα τεκμηριωμένο αντεπιχείρημα κατά της οριζόντιας μείωσης του ΦΠΑ στα τρόφιμα: το δημοσιονομικό κόστος ενός τέτοιου μέτρου θα ξεπερνούσε το 1 δισ. € και ουσιαστικά «θα εξουδετέρωνε όλες τις μειώσεις φόρων τις οποίες έχουμε εξαγγείλει». Ακόμη σημαντικότερο – τόνισε – είναι το περιορισμένο όφελος για τον καταναλωτή: σύμφωνα με μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος, μόνο ~20% της μείωσης ΦΠΑ θα περνούσε τελικά στις τελικές τιμές. Αυτό πρακτικά θα σήμαινε ελάφρυνση μόλις ~30€ τον μήνα για κάθε νοικοκυριό. Επιπλέον, σημείωσε ότι μια γενική μείωση ΦΠΑ θα ευνοούσε αδιακρίτως τόσο τα φτωχά όσο και τα πλούσια νοικοκυριά, αλλά και τους τουρίστες (που αποτελούν σημαντικό μέρος της κατανάλωσης τροφίμων το καλοκαίρι). Αντί ενός τέτοιου «οριζόντιου μέτρου γενικής στόχευσης», η κυβέρνηση – είπε – επέλεξε στοχευμένες παρεμβάσεις με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Σε αυτό το σημείο, ο Πρωθυπουργός άφησε αιχμές προς την αντιπολίτευση ότι αντιμετωπίζει τα δημόσια οικονομικά σαν «πιστωτική κάρτα χωρίς όριο» και ότι υπόσχεται τα πάντα χωρίς κοστολόγηση. Όπως χαρακτηριστικά σχολίασε, «η αντιπολίτευση λέει “να τα κάνετε όλα”», όμως δεν αντιλαμβάνεται τους περιορισμούς του ευρωπαϊκού δημοσιονομικού πλαισίου. Ο ίδιος διεμήνυσε ότι «όσο είμαι πρωθυπουργός… δεν υπάρχει περίπτωση να επιτρέψω κανέναν εκτροχιασμό στα δημόσια οικονομικά, που να μας επαναφέρει σε εποχές μνημονίων», υπερασπιζόμενος την ανάγκη για πρωτογενή πλεονάσματα και δημοσιονομική πειθαρχία. Στο ίδιο πνεύμα, απέρριψε τον ισχυρισμό ότι η κυβέρνηση δημιουργεί υπερβολικά μεγάλα πλεονάσματα («είναι λάθος αυτό… η χώρα κινείται οριακά στις οροφές των δαπανών» υπογράμμισε και κάλεσε τα κόμματα να ρωτήσουν την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αν υπάρχει περιθώριο για μεγαλύτερες δαπάνες.

Φορολόγηση “μεγάλων συμφερόντων” και υπερκερδών: Σε ερώτηση γιατί δεν επιβάλλονται επιπλέον φόροι σε ολιγοπώλια, τράπεζες ή ενεργειακές εταιρείες – ένα «πατριωτικό φόρο» όπως πρότεινε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης – ο κ. Μητσοτάκης απάντησε με σαφή ιδεολογικό τόνο: «από τους πατριωτικούς φόρους προτιμώ τις πατριωτικές φοροαπαλλαγές, είμαι φιλελεύθερος πολιτικός». Υπεραμύνθηκε της χαμηλής φορολογίας ως εργαλείου ανάπτυξης και σημείωσε ότι δεν είναι συνεπές οι ίδιοι που ζητούν μείωση φόρων στις επιχειρήσεις να απαιτούν ταυτόχρονα αύξηση φόρων σε άλλες επιχειρήσεις. Υπενθύμισε ωστόσο ότι η κυβέρνηση έχει ήδη προχωρήσει σε έκτακτη φορολόγηση υπερκερδών όποτε κρίθηκε αναγκαίο: π.χ. στις ενεργειακές εταιρείες εν μέσω ενεργειακής κρίσης και στα διυλιστήρια για διετία. «Όταν δεν υπάρχει λόγος, δεν θα το κάνουμε», ξεκαθάρισε, τονίζοντας ότι δεν μπορούν διαρκώς να επιβάλλονται έκτακτοι φόροι σε επιχειρήσεις που παράγουν πλούτο.

“Εκρηκτικό κοκτέιλ” ακρίβειας – απάντηση στα κοινωνικά αιτήματα: Ο δημοσιογράφος πίεσε τον Πρωθυπουργό μεταφέροντας το «κλίμα ενός νοικοκυριού»: ότι οι πολίτες βλέπουν σούπερ μάρκετ με υπερκέρδη, ακρίβεια στην ενέργεια και ενοίκια στα ύψη, συνθέτοντας ένα «εκρηκτικό κοκτέιλ» καθημερινών βαρών. Ο κ. Μητσοτάκης αμφισβήτησε αυτήν την απόλυτη εικόνα: «δεν είναι ακριβές» απάντησε, επισημαίνοντας ότι τα μεγάλα σουπερμάρκετ δεν έχουν εκτοξεύσει την κερδοφορία τους όπως πιστεύεται και ότι οι τιμές της ενέργειας «δεν αυξάνονται συνέχεια» (τον Σεπτέμβριο μάλιστα είχαν μειωθεί αισθητά, αν και αναγνώρισε πως αναμένονταν αυξήσεις τον Οκτώβριο). Αναγνώρισε όμως ευθέως ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα των πολιτών παραμένει η ακρίβεια και ότι πολλοί «δυσανασχετούν» διότι ακόμη δεν έχουν δει στην τσέπη τους τις αυξήσεις των πραγματικών εισοδημάτων.  Υπογράμμισε πως έχει πλήρη συναίσθηση ότι «δεν είμαι εκτός κοινωνίας», γνωρίζει τις πιέσεις που υφίστανται τα νοικοκυριά και κατανοεί γιατί πολλοί λένε «τι να την κάνω την αύξηση του μισθού αν μου την τρώει το σούπερ μάρκετ». Για αυτό, πρόσθεσε, η κυβέρνηση επικεντρώνεται στο διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών: αφενός αυξάνοντας τους κατώτατους και μέσους μισθούς (ήδη ο κατώτατος αυξήθηκε από 650€ σε 880€ τα τελευταία χρόνια, αφετέρου μειώνοντας φόρους ώστε να μείνει περισσότερα χρήματα καθαρά στην τσέπη των εργαζομένων.

Κοινωνική Πολιτική: Στέγαση, Νέοι και Παροχές

Υψηλά ενοίκια και στεγαστική κρίση: Ένα από τα πλέον πιεστικά κοινωνικά ζητήματα είναι η εκτίναξη των ενοικίων. Ο Ν. Χατζηνικολάου χαρακτήρισε την κατάσταση «από τα χειρότερα προβλήματα», σημειώνοντας ότι πολλοί ενοικιαστές αναγκάζονται να δίνουν τον μισό τους μισθό στο νοίκι. Παρέθεσε μάλιστα την κριτική της αντιπολίτευσης, ειδικά του ΠΑΣΟΚ, ότι η κυβέρνηση ευθύνεται εν μέρει λόγω πολιτικών όπως η “χρυσή βίζα” (που ανέβασε τις τιμές των ακινήτων) και η ανεξέλεγκτη εξάπλωση των Airbnb. Ο Πρωθυπουργός, αφού χαριτολογώντας ζήτησε από τον δημοσιογράφο να τον αφήσει να ολοκληρώσει («στο τέλος θα μιλάτε εσείς περισσότερο από μένα», του είπε χαμογελώντας, παρέθεσε τα μέτρα στήριξης και ρυθμίσεων που έχει λάβει η κυβέρνηση:

• Επιστροφή ενός ενοικίου: Ανακοίνωσε ξανά ότι τον Νοέμβριο το κράτος θα επιστρέψει ένα μηνιαίο ενοίκιο σε όλους τους ενοικιαστές κατοικιών ως άμεση ενίσχυση – κάτι που ισοδυναμεί με μείωση 8% στο ετήσιο κόστος στέγασης («ένα δωδέκατο») Αυτή η πρωτοβουλία χρηματοδοτείται από το πλεόνασμα ανάπτυξης του 2025 και είναι μια απόφαση άμεσης ανακούφισης των νοικοκυριών. (Σημείωση: ο δημοσιογράφος επεσήμανε ότι η επιστροφή θα γίνει με βάση τα δηλωμένα ενοίκια, με τον κ. Μητσοτάκη να απαντά πως αυτό αποτελεί κίνητρο για μεγαλύτερη φορολογική συμμόρφωση τόσο των ενοικιαστών όσο και των ιδιοκτητών.)
  
• “Χρυσή βίζα”: Ο Πρωθυπουργός αντέκρουσε την κριτική πως η κυβερνητική πολιτική πώλησης αδειών παραμονής σε επενδυτές (golden visa) ευθύνεται για την αύξηση τιμών στις μεγάλες πόλεις. Υπενθύμισε ότι έχουν ήδη τεθεί περιορισμοί: το όριο επένδυσης για χορήγηση βίζας αυξήθηκε στις 800.000€ και αυτό πρακτικά έχει «αποκλείσει» την αγορά κατοικίας των μεγαλουπόλεων από το πρόγραμμα. Συνεπώς, κατά τον ίδιο, η χρυσή βίζα σήμερα δεν επηρεάζει σημαντικά τις τιμές σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
  
• Βραχυχρόνιες μισθώσεις (Airbnb): Αναγνώρισε ότι το φαινόμενο πιέζει την προσφορά κατοικιών. Υπενθύμισε ότι ήδη εφαρμόζονται πειραματικά περιορισμοί στις βραχυχρόνιες μισθώσεις σε τρεις περιοχές της Αθήνας και ότι τα πρώτα στοιχεία δείχνουν πως «αυτοί οι περιορισμοί μπορεί να αποδώσουν». Προανήγγειλε μάλιστα ότι εξετάζονται νέα μέτρα για επέκταση περιορισμών Airbnb στην Αττική, στη Θεσσαλονίκη και σε τουριστικές περιοχές με έντονη πίεση (π.χ. στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Χανιά). Παράλληλα, η κυβέρνηση δίνει φορολογικά κίνητρα για να επαναφέρουν οι ιδιοκτήτες τα ακίνητά τους από το Airbnb στην παραδοσιακή μακροχρόνια μίσθωση – συγκεκριμένα, όποιος μετατρέψει το ακίνητό του σε μακροχρόνια μίσθωση απαλλάσσεται από φόρο ενοικίου για 3 χρόνια.
  
• Αύξηση προσφοράς κατοικιών: Ο Κυρ. Μητσοτάκης τόνισε ότι δεν υπάρχουν «μαγικές συνταγές» ή νόμοι που με ένα άρθρο θα παγώσουν τις τιμές. Η προσέγγιση της κυβέρνησης είναι να αντιμετωπίσει το ζήτημα στη ρίζα του, αυξάνοντας τα διαθέσιμα σπίτια. Υπενθύμισε τα προγράμματα τύπου «Ανακαινίζω – Νοικιάζω» που δίνουν κίνητρα σε ιδιοκτήτες κλειστών διαμερισμάτων να τα επισκευάσουν με κρατική επιδότηση και να τα διαθέσουν προς ενοικίαση. Με αυτόν τον τρόπο, είπε, «θα αυξηθεί η προσφορά… και θα ισορροπήσουν οι τιμές». Αν και ο δημοσιογράφος σχολίασε ότι αυτά τα μέτρα είναι μακροπρόθεσμα, ο Πρωθυπουργός διαφώνησε ότι απαιτούν πολύ χρόνο: «σε έναν χρόνο μπορούν αυτά τα διαμερίσματα να έχουν επισκευαστεί» και να μπουν στην αγορά. Σημείωσε επίσης ότι η παρούσα κυβέρνηση ήταν η πρώτη που αξιοποίησε το πλεόνασμα ανάπτυξης για να δώσει τέτοιου είδους κοινωνική παροχή (την επιστροφή ενοικίου) και γενικότερα έχει διαθέσει σειρά μέτρων για στέγη που δεν είχαν επιχειρηθεί στο παρελθόν
  

13ος μισθός στο Δημόσιο: Με δεδομένο το κύμα ακρίβειας, τέθηκε το ερώτημα γιατί η κυβέρνηση δεν χορήγησε έναν 13ο μισθό στους δημοσίους υπαλλήλους ως στήριξη (μέτρο που προτείνουν κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ). Ο Πρωθυπουργός ήταν κατηγορηματικός: «Όποιος θέλει να δώσει 13ο μισθό, θα πρέπει να μην δώσει τις φοροαπαλλαγές που δώσαμε. Είναι πολύ απλό». Εξήγησε δηλαδή ότι ο δημοσιονομικός χώρος είναι πεπερασμένος – το κόστος ενός 13ου μισθού (~1,3 δισ. € για ~600.000 υπαλλήλους) είναι ανταγωνιστικό με το κόστος των φοροελαφρύνσεων που επέλεξε η κυβέρνηση. «Ή το ένα ή το άλλο» ήταν το δίλημμα, όπως το έθεσε, και η επιλογή της κυβέρνησης είναι να ενισχύσει στοχευμένα τους νέους, τους πολύτεκνους, τους τρίτεκνους κ.ά., αντί μιας οριζόντιας παροχής μόνο στους δημόσιους υπαλλήλους.

Νέοι και αγορά εργασίας: Ο Ν. Χατζηνικολάου επισήμανε ότι πολλοί νέοι κάτω των 25 είτε είναι άνεργοι είτε εργάζονται με χαμηλές απολαβές, αμφισβητώντας αν τα κυβερνητικά μέτρα επαρκούν. Ο Κυρ. Μητσοτάκης απάντησε ότι περίπου 300.000 νέοι συνολικά θα ωφεληθούν από τη νέα ρύθμιση απαλλαγής φόρου εισοδήματος έως 25 ετών (περίπου 100.000 άμεσα κάτω των 25 ετών). Τόνισε ότι για πρώτη φορά θεσπίζεται κάτι τέτοιο – «έχει ξαναγίνει αυτό;» διερωτήθηκε ρητορικά, υπογραμμίζοντας τη μοναδικότητα του μέτρου Με αυτήν την πολιτική, είπε, «φροντίζουμε τη νέα γενιά», στέλνοντας μήνυμα ειδικά σε όσους ακολουθούν τεχνική εκπαίδευση και μπαίνουν νωρίτερα στην αγορά: αν π.χ. ένας νέος τεχνικός (ηλεκτρολόγος κ.ο.κ.) αρχίσει να εργάζεται στα 22 του, για τρία χρόνια δεν θα πληρώνει καθόλου φόρο εισοδήματος. Ο Πρωθυπουργός σημείωσε ότι πολλοί νέοι τεχνίτες έτσι κι αλλιώς κερδίζουν παραπάνω από τον κατώτατο μισθό, άρα η απαλλαγή φόρου είναι σημαντικό κίνητρο και ανταμοιβή για εργασία στην Ελλάδα.

Μέριμνα για ευάλωτους (συνταξιούχοι): Αν και δεν αναπτύχθηκε εκτενώς στη συνέντευξη, αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Μητσοτάκης υπενθύμισε εν παρόδω πως με το πλεόνασμα θα στηριχθούν και οι χαμηλοσυνταξιούχοι: «250€ θα πάρουν οι χαμηλοσυνταξιούχοι, μόνιμο μέτρο πια, στα τέλη Νοεμβρίου». Αυτή η εφάπαξ ενίσχυση καθιερώθηκε πλέον σε μόνιμη βάση κάθε χρόνο πριν τα Χριστούγεννα. Η αναφορά αυτή, μαζί με την επιστροφή ενοικίου, εντάσσεται στην προσπάθεια του Πρωθυπουργού να δείξει ότι η κυβέρνηση διοχετεύει τον δημοσιονομικό χώρο κατά προτεραιότητα σε κοινωνικά μέτρα.

Ζητήματα Διαφάνειας και Διαχείρισης Κρίσεων

Σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ και κυβερνητικές ευθύνες: Ένα δύσκολο σημείο της συνέντευξης αφορούσε τον ΟΠΕΚΕΠΕ (Οργανισμό Πληρωμών ενισχύσεων στον αγροτικό τομέα), όπου αποκαλύφθηκε πρόσφατα εκτεταμένη υπόθεση διαφθοράς. Ο Ν. Χατζηνικολάου σχολίασε ότι η κυβέρνηση βρίσκεται ήδη στην 6η χρονιά της θητείας της, οπότε δεν πείθει η επίκληση “λαθών του παρελθόντος” – και μάλιστα ότι ακούγονται καταγγελίες εμπλοκής γαλάζιων στελεχών (ανέφερε την περίπτωση πολιτευτού της ΝΔ που ήταν συντονίστρια κοινοτικών πόρων, γνωστής από πολυτελή ζωή με Ferrari/Porsche). Ρώτησε ευθέως αν η εν λόγω κομματική στέλεχος διαγράφηκε – με τον Πρωθυπουργό να απαντά πως «προφανώς έχει ανασταλεί η κομματική της ιδιότητα». Ο κ. Μητσοτάκης αναγνώρισε με ειλικρίνεια: «Δεν καταφέραμε να βάλουμε τάξη στον Οργανισμό, το λέω πρώτος εγώ». Εξήγησε ότι η κυβέρνησή του κληρονόμησε έναν “πολυδαίδαλο” οργανισμό με χρόνιες στρεβλώσεις, όμως «δεν θα κρυφτεί πίσω από ευθύνες άλλων». Παραδέχθηκε πως ήταν αποκλειστικά ευθύνη της κυβέρνησης να εξυγιάνει τον ΟΠΕΚΕΠΕ και «δεν τα καταφέραμε». Γι’ αυτό – τόνισε – λήφθηκαν δραστικά μέτρα: ο Οργανισμός καταργείται στην παρούσα μορφή του και ενσωματώνεται στην ανεξάρτητη ΑΑΔΕ, ώστε να “περάσει” ο έλεγχος των πληρωμών σε πιο αξιόπιστες δομές. Η πρόκληση, είπε, είναι διπλή: να εξυγιανθεί ο φορέας και ταυτόχρονα να συνεχιστούν οι πληρωμές των 2 δισ. € ετησίως προς αγρότες, χωρίς καθυστερήσεις.

Ο Πρωθυπουργός επιβεβαίωσε ότι υπήρχαν και ποινικές διαστάσεις: ήδη η ελληνική Δικαιοσύνη ερευνά δεκάδες υποθέσεις διαφθοράς στον ΟΠΕΚΕΠΕ (36 άτομα κατηγορούμενα) και η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία επίσης έχει εμπλακεί. Είπε μάλιστα με νόημα πως «είναι σαφές ότι υπήρχε πρόβλημα» και ήδη 22 εκατομμύρια ευρώ έχουν δεσμευτεί από τους πρώτους 1.000 ελέγχους ΑΦΜ – ξεκινώντας από τα «μεγάλα ψάρια» που καταχράστηκαν πόρους και προχωρώντας προς τα κάτω. Σε ερώτηση εάν υπάρχει μόνο πολιτική και όχι προσωπική ευθύνη υπουργών (όπως του πρώην υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Βορίδη ή του αρμόδιου υφ. κ. Αυγενάκη), ο κ. Μητσοτάκης απάντησε ότι δεν προέκυψαν ποινικές ευθύνες για συγκεκριμένα κυβερνητικά πρόσωπα, κάτι που διασαφηνίστηκε «με πολύ σαφή τρόπο στη Βουλή». Η αντιπολίτευση, βεβαίως, κατηγόρησε την κυβέρνηση για «συγκάλυψη», αλλά ο Πρωθυπουργός απέρριψε αυτές τις αιτιάσεις ως αναμενόμενη πολιτική κριτική. Παραδέχθηκε πάντως ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ αποτελεί πλήγμα για την κυβερνητική εικόνα: «Σίγουρα μας χρεώνεται, δεν μας πιστώνεται» αυτό το ζήτημα είπε, προσθέτοντας ότι θα «μπει στο ζύγι της κρίσης των πολιτών» στις εκλογές. Με αυτή τη φράση ουσιαστικά αναγνώρισε την πολιτική φθορά που έχει υποστεί η κυβέρνηση από το συγκεκριμένο σκάνδαλο.

Σημειώνεται ότι ο κ. Χατζηνικολάου αναφέρθηκε και σε φήμες πως το Μέγαρο Μαξίμου (το πρωθυπουργικό γραφείο) γνώριζε λεπτομέρειες της υπόθεσης ΟΠΕΚΕΠΕ εκ των προτέρων – μάλιστα μέσω νόμιμων επισυνδέσεων (υποκλοπών) – και “ειδοποιούσε” εμπλεκόμενους βουλευτές. Ο Πρωθυπουργός αντέδρασε έντονα: χαρακτήρισε αυτά τα σενάρια «παντελώς ανυπόστατα», λέγοντας ότι έχουν επανειλημμένα διαψευστεί. Συμπλήρωσε ότι αντιλαμβάνεται γιατί η αντιπολίτευση «ανεβάζει το πολιτικό θερμόμετρο» όπου θεωρεί πως τη συμφέρει – «αυτή είναι η δουλειά της» είπε – όμως η κυβέρνηση προτιμά να απαντά με στοιχεία και να κρίνεται από τα πεπραγμένα της. «Θα χρεωθούμε τις παραλείψεις μας, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν προσπαθήσαμε να λύσουμε το πρόβλημα» τόνισε, επαναλαμβάνοντας ότι παρότι η διαφθορά στον ΟΠΕΚΕΠΕ έρχεται από το «βαθύ παρελθόν», αυτό δεν αποτελεί άλλοθι για τη δική του διακυβέρνηση.

Δικαιοσύνη για την τραγωδία των Τεμπών: Ο δημοσιογράφος, περνώντας στα «αμιγώς πολιτικά», ζήτησε σύντομο σχόλιο για την πορεία της δικαστικής διερεύνησης του πολύνεκρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη (Φεβ. 2023). Ρώτησε ευθέως αν ικανοποιεί τον Πρωθυπουργό ο ρυθμός απονομής δικαιοσύνης, σημειώνοντας ότι οι συγγενείς των θυμάτων διαμαρτύρονται για καθυστερήσεις. Ο κ. Μητσοτάκης απάντησε με μια σαφή τοποθέτηση αρχής: «Νομίζω ότι όλοι πρέπει να συμφωνήσουμε ότι θέλουμε κάποια στιγμή να ξεκινήσει αυτή η δίκη… Πώς θα αποδοθεί δικαιοσύνη αν δεν γίνει;». Επεσήμανε ότι η ανακριτική διαδικασία διήρκεσε 2,5 χρόνια και έχει συγκεντρώσει έναν ογκώδη φάκελο με 36 κατηγορούμενους. Εξέφρασε την ευχή να αρχίσει το συντομότερο η δίκη ώστε να λάμψει η αλήθεια. «Δεν θέλω να παρέμβω στο έργο της Δικαιοσύνης» διευκρίνισε, ωστόσο δήλωσε έκπληκτος που «αυτοί που ζητούν να αποδοθεί δικαιοσύνη κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να μην ξεκινήσει η δίκη». Αυτή η αιχμή φαίνεται να απευθύνεται σε μερίδα των διαμαρτυρόμενων (ίσως κάποιους συνηγόρους των θυμάτων) που με νομικές παρεμβάσεις καθυστερούν τη διαδικασία. Η φράση αυτή μπορεί να θεωρηθεί αμφιλεγόμενη, καθώς αφήνει να εννοηθεί ότι μέρος της ευθύνης για την καθυστέρηση βαραίνει και όσους – εν ονόματι των θυμάτων – εγείρουν συνεχώς ενστάσεις. Πάντως, ο Πρωθυπουργός κατέστησε σαφές ότι προτεραιότητά του είναι να αποδοθεί δικαιοσύνη γρήγορα και να αναληφθούν οι ευθύνες, σε ένα θέμα που πλήγωσε βαθιά την κοινωνία.

Πολιτικό Σκηνικό και Αντιπολίτευση

Φθορά κυβέρνησης – δημοσκοπήσεις: Ο Ν. Χατζηνικολάου έθεσε ευθέως το θέμα της κυβερνητικής φθοράς, παρατηρώντας ότι τα τελευταία δύο χρόνια η ΝΔ εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις μειωμένη κατά πάνω από 10 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το εκλογικό της ποσοστό. «Τι φταίει; Τι κάνετε λάθος και τι διορθώσεις θα κάνετε;» ρώτησε, υπονοώντας επίσης αν φταίνε θέματα διαφάνειας και δημοκρατίας (υπαινιγμός σε σκάνδαλα όπως οι παρακολουθήσεις). Ο κ. Μητσοτάκης απάντησε ότι είναι λογικό μια κυβέρνηση στον 7ο χρόνο της να υφίσταται φθορά, ειδικά εν μέσω πραγματικών προβλημάτων που απαιτούν λύσεις. Αναφέρθηκε ήδη στο ζήτημα της ακρίβειας (όπου παρουσίασε τί μπορεί ρεαλιστικά να γίνει και τί όχι) και συμπλήρωσε με αυτοκριτική διάθεση: «με την ίδια ειλικρίνεια λέω στους πολίτες: όλα αυτά που σας τάζει η αντιπολίτευση, πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες». Δηλαδή χαρακτήρισε τις υποσχέσεις των αντιπολιτευόμενων κομμάτων ανεδαφικές και παραπλανητικές. Παραδέχθηκε ότι οι πολίτες δικαιολογημένα δυσανασχετούν για όσα δεν έχουν γίνει, όμως τους κάλεσε να συγκρίνουν νηφάλια τα πεπραγμένα.

Ενδιαφέρον έχει ότι ο Πρωθυπουργός υποβάθμισε τη σημασία των μέσων δημοσκοπικών ευρημάτων – υπενθύμισε ότι τον Απρίλιο του 2023, δύο μήνες πριν τις εκλογές, οι μετρήσεις έδιναν στη ΝΔ ~32-33%, όμως τελικά κέρδισε με 40%. Αυτό, είπε, δείχνει πως η κοινή γνώμη μπορεί να μεταβληθεί και κάλεσε να κρατούν όλοι «μικρό καλάθι» στις προβλέψεις για το εκλογικό σκηνικό που θα διαμορφωθεί σε 18-20 μήνες (την άνοιξη του 2027). Παραδέχθηκε ωστόσο ότι σήμερα η ΝΔ έχει «μειωμένα ποσοστά; Με μειωμένα ποσοστά», αν και παραμένει η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στη χώρα.

Κατακερματισμός αντιπολίτευσης – νέος δικομματισμός: Ο δημοσιογράφος σχολίασε πως η πρωτοκαθεδρία της ΝΔ στις δημοσκοπήσεις οφείλεται εν μέρει στον κατακερματισμό της αντιπολίτευσης («όχι επειδή κρατάτε τα ποσοστά σας»). Ο κ. Μητσοτάκης απάντησε ότι δεν μπορεί η κυβέρνηση να φέρει ευθύνη και για την κατάσταση της αντιπολίτευσης: «μη μου ζητάτε να έχω ευθύνη και για την κατάσταση στην αντιπολίτευση» σχολίασε αιχμηρά. Σημείωσε ότι ειδικά η αξιωματική αντιπολίτευση (η οποία θεσμικά είναι πλέον το ΠΑΣΟΚ, όπως αναλύεται παρακάτω) δεν έχει βρει τα πατήματά της και αδυνατεί να κεφαλαιοποιήσει τη φθορά της κυβέρνησης.

Ταυτόχρονα, φρόντισε να προβάλει τη διεύρυνση της επιρροής της ΝΔ προς το Κέντρο: ανέφερε ότι πολλοί «μετριοπαθείς, κεντρώοι ψηφοφόροι» εξακολουθούν να εμπιστεύονται τη ΝΔ παρά το ότι θα μπορούσαν να στραφούν αλλού, κάτι που το απέδωσε στη δική του πολιτική. Συγκεκριμένα, υπογράμμισε ότι η ΝΔ υπό την ηγεσία του «μεγάλωσε, εκσυγχρονίστηκε, διευρύνθηκε» και παραμένει «ένα ανοικτό κόμμα» που εκφράζει τόσο την οικονομική ελευθερία όσο και τον υπεύθυνο πατριωτισμό και την κοινωνική ευαισθησία. Εμφάνισε τη σημερινή ΝΔ ως συνεπή κληρονόμο των αξιών του ιδρυτή της (Κων/νου Καραμανλή), όπου «συνυπήρχαν στελέχη με διαφορετικές ιδεολογικές αναφορές» υπό τη σκέπη μιας μεγάλης παράταξης.

Μεταγραφές και διεύρυνση προς Κέντρο & Δεξιά: Στο ίδιο πλαίσιο, συζητήθηκε και η επικαιρότητα της ημέρας: η προσχώρηση του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Λοβέρδου στη ΝΔ. Ο Ν. Χατζηνικολάου μετέφερε τον προβληματισμό κάποιων παραδοσιακών δεξιών ψηφοφόρων της ΝΔ μήπως η παράταξη έχει ανοίξει μόνο προς το Κέντρο (δελεάζοντας στελέχη όπως ο Λοβέρδος) αλλά παραμελεί τη δεξιά της πτέρυγα, όπου υπάρχει ένα σημαντικό 15% του εκλογικού σώματος (προφανής αναφορά στην ύπαρξη μικρότερων κομμάτων στα δεξιά της ΝΔ). Ο Πρωθυπουργός απάντησε ότι αυτός ο χώρος στα δεξιά «υπήρχε και στις εκλογές του 2023», απλώς έχει αναδιαταχθεί μεταξύ διαφορετικών κομμάτων. Επανέλαβε ότι επί των ημερών του η ΝΔ εξαπλώθηκε πολιτικά, διατηρώντας όμως τον χαρακτήρα της ως μεγάλο λαϊκό κόμμα. Δήλωσε «χαρούμενος» όταν στελέχη που υπηρέτησαν σε άλλους χώρους – ακόμη και αν υπήρξαν παλαιότερα αντίπαλοι – «επιλέγουν να ενταχθούν στη Νέα Δημοκρατία», διότι αυτό δείχνει πως προτάσσουν την πολιτική σταθερότητα και αναγνωρίζουν ότι η ΝΔ είναι η μόνη πολιτική δύναμη με ολοκληρωμένη πρόταση διακυβέρνησης. Σε αυτό το σημείο έστρεψε και πάλι τα βέλη του προς την αντιπολίτευση, λέγοντας ότι συχνά ακούγεται απ’ τα χείλη της μόνο το σύνθημα «να φύγει ο Μητσοτάκης», χωρίς όμως να λένε ποιος θα έρθει στη θέση του: «Να φύγει; Κανένα πρόβλημα. Να έρθει ποιος;» είπε δηκτικά Έτσι, έθεσε το δίλημμα πως η απουσία αξιόπιστης εναλλακτικής ηγετικής λύσης στην αντιπολίτευση λειτουργεί υπέρ της δικής του παραμονής.

Αντιπαράθεση με ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ – “επιλογή αντιπάλου”: Ένα ενδιαφέρον δημοσιογραφικό ερώτημα ήταν η παρατήρηση ότι ο κ. Μητσοτάκης φαίνεται να «επιχειρεί να επιλέξει τον πολιτικό του αντίπαλο». Συγκεκριμένα, ο Ν. Χατζηνικολάου σημείωσε πως από ορισμένες κινήσεις στη Βουλή και δηλώσεις, δίνεται η εντύπωση ότι ο Πρωθυπουργός «προτιμά μάλλον τον κ. Τσίπρα από τον κ. Ανδρουλάκη» ως αντίπαλο. Ο κ. Μητσοτάκης το αρνήθηκε κατηγορηματικά: «Δεν είναι ακριβές αυτό» απάντησε. Ξεκαθάρισε ότι σέβεται και τιμά τον Νίκο Ανδρουλάκη και ότι θεσμικά, μετά τις εκλογές του 2023, το ΠΑΣΟΚ είναι αξιωματική αντιπολίτευση «από καραμπόλα» (δηλ. λόγω της κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ – ο όρος “καραμπόλα” δείχνει πως θεωρεί τη θέση του ΠΑΣΟΚ συγκυριακή). Όμως, τόνισε, δημοσκοπικά το ΠΑΣΟΚ είναι πλέον το μεγαλύτερο κόμμα της κεντροαριστεράς και άρα «ο σημαντικότερος αντίπαλός μου» είναι το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Πρωθυπουργός αποκάλυψε ότι έχει επιδιώξει να χτίσει «γέφυρες συνεννόησης» με το ΠΑΣΟΚ σε ορισμένα ζητήματα όπου υπάρχει περιθώριο συναίνεσης. Ως παράδειγμα ανέφερε την πρόταση για Εθνικό Απολυτήριο (μεταρρύθμιση στην παιδεία που αφορά το λύκειο), που αφορά χιλιάδες οικογένειες – αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα ήθελε μια στοιχειώδη συμφωνία με την κεντροαριστερά στα μεγάλα θέματα παιδείας. «Μπορεί να μη συμφωνούμε σε όλα, αλλά τουλάχιστον σε κάποια» είπε, υποδηλώνοντας μια πιο θεσμική αντιπολίτευση από πλευράς ΠΑΣΟΚ.

Για τον Αλέξη Τσίπρα, ο κ. Μητσοτάκης ήταν εμφανώς απαξιωτικός: υπενθύμισε ότι σήμερα ο κ. Τσίπρας είναι απλώς «βουλευτής Πειραιά του ΣΥΡΙΖΑ». Στο υποερώτημα μάλιστα του δημοσιογράφου για το αν ακούει τα σενάρια ίδρυσης νέου κόμματος από τον κ. Τσίπρα, ο Πρωθυπουργός απέφυγε να αναμειχθεί: «Δεν μου πέφτει λόγος, ρωτήστε τους συντρόφους του» απάντησε, λέγοντας ότι βλέπει να «σηκώνεται πολλή σκόνη» γύρω από το θέμα. Με μια δόση ειρωνείας, σχολίασε πως αν πράγματι ο κ. Τσίπρας κινείται προς κάτι τέτοιο, «μπορεί να θυμίζει αθλητή που “καίγεται” στο ζέσταμα» – μια φράση που υποδηλώνει ότι θεωρεί τις κινήσεις Τσίπρα πρόωρες και ατελέσφορες. Έσπευσε πάντως να προσθέσει ότι «δεν με αφορά το θέμα», θέλοντας να δείξει ότι δεν τον απασχολούν τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ.

Εκλογικός νόμος και σενάρια συνεργασιών: Στο πεδίο των προεκλογικών σχεδιασμών, ο Ν. Χατζηνικολάου επισήμανε ότι κάποιοι (υπονοώντας κύκλους εντός της ΝΔ ή αναλυτές) ζητούν από τον κ. Μητσοτάκη να αλλάξει τον εκλογικό νόμο πριν τις επόμενες εκλογές, καθώς με τον ισχύοντα νόμο της ενισχυμένης αναλογικής απαιτείται πολύ υψηλό ποσοστό για αυτοδυναμία. Ο Πρωθυπουργός ήταν κατηγορηματικός: «Έχω πει πάρα πολλές φορές ότι δεν αλλάζω τους κανόνες του παιχνιδιού εν κινήσει». Επανέλαβε την πεποίθησή του ότι οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις είναι πιο αποτελεσματικές από τις κυβερνήσεις συνεργασίας, αλλά ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να πειραχτεί ο νόμος που ο ίδιος ψήφισε. Μάλιστα, ανακοίνωσε για πρώτη φορά ευθέως ότι οι επόμενες εθνικές εκλογές θα διεξαχθούν την άνοιξη του 2027 – «δεν θα πω “όταν γίνουν”, γιατί ξέρω πότε θα γίνουν… από εμένα εξαρτάται να εξαντλήσουμε την τετραετία» είπε, δείχνοντας αυτοπεποίθηση πως θα παραμείνει στην ηγεσία έως το τέλος της θητείας. Η δήλωση αυτή επιβεβαιώνει τη δέσμευσή του για εκλογές στο τέλος της τετραετίας, κάτι που ο ίδιος θεωρεί δείγμα πολιτικής σταθερότητας.

Όσον αφορά τα μετεκλογικά σενάρια, ο δημοσιογράφος αναφέρθηκε στα πολιτικά παρασκήνια που συζητούν ότι εάν η ΝΔ έρθει πρώτη χωρίς αυτοδυναμία το 2027, ενδέχεται κάποιοι να προωθήσουν μια κυβέρνηση συνεργασίας με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής τρίτο πρόσωπο (όχι τον κ. Μητσοτάκη) – ένα τέχνασμα, όπως είπε, «για να φύγει ο Μητσοτάκης». Ρώτησε ευθέως: «Θα ήσασταν ανοιχτός σε μια τέτοια συζήτηση;». Η αντίδραση του κ. Μητσοτάκη ήταν άμεση και έντονη: «Μα τι με ρωτάτε;» είπε, εκφράζοντας εμφανή ενόχληση. Χαρακτήρισε αυτά τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας που απασχολούν μόνο μια «πολιτική κουζίνα χιλίων ανθρώπων πέριξ της πλατείας Κολωνακίου» – υπονοώντας δημοσιολογούντες στην ελίτ της Αθήνας – και όχι την ίδια την κοινωνία. «Πρωθυπουργό εκλέγει ο λαός και όχι οι παράγοντες» δήλωσε με έμφαση, σημειώνοντας ότι στις εκλογές οι πολίτες δεν ψηφίζουν μόνο κόμμα αλλά και πρόσωπο πρωθυπουργού. Με αυτό το απόφθεγμα, κατέστησε σαφές ότι αποκλείει εκ των προτέρων οποιαδήποτε λύση διακυβέρνησης που δεν θα τον περιλαμβάνει ως πρωθυπουργό εφόσον η ΝΔ είναι πρώτο κόμμα. «Τελικά ο λαός θα κρίνει» υπογράμμισε, και το αποτέλεσμα της κάλπης θα δείξει αν οι πολίτες θέλουν να συνεχίσει η ΝΔ και ο ίδιος ή όχι. Μέχρι τότε, όλα τα άλλα σενάρια είναι ανούσια, κατά τον ίδιο, και «δεν ενδιαφέρουν τόσο τους τηλεθεατές» όσο τα καθημερινά προβλήματα (μισθοί, ρεύμα, νοίκι).

Με αυτή την επικοινωνιακή αντεπίθεση, ο Κυρ. Μητσοτάκης όχι μόνο απέρριψε τα ενοχλητικά σενάρια περί αποχώρησής του, αλλά έστρεψε και πάλι την κουβέντα στις κοινωνικές προτεραιότητες, εμφανιζόμενος να ενδιαφέρεται για τα απτά ζητήματα των πολιτών περισσότερο από τις πολιτικολογίες των “σαλονιών”. Η στάση αυτή εντάσσεται σε μια συνολική στρατηγική να προβληθεί ως ηγέτης σταθερότητας και να παραμερίσει τη συζήτηση περί προσωπικής του φθοράς ή εναλλακτικών λύσεων στην ηγεσία της χώρας.

Εξωτερική Πολιτική & Τρέχουσες Κρίσεις

Μεταναστευτικές ροές και “σκληρή γραμμή”: Ένα επίκαιρο ζήτημα που συζητήθηκε ήταν η αύξηση μεταναστευτικών ροών τις τελευταίες μέρες πριν τη συνέντευξη, ειδικά στην Κρήτη. Ο δημοσιογράφος αναφέρθηκε σε «πάνω από 1.000» μετανάστες από τη Λιβύη που έφτασαν στην Κρήτη, λέγοντας ότι «η Κρήτη έχει βουλιάξει» και ρώτησε αν αυτό δείχνει ότι η “σκληρή γραμμή Πλεύρη” (σ.σ. προφανώς εννοώντας τον αρμόδιο υπ. Μετανάστευσης) δεν αποδίδει. Ο κ. Μητσοτάκης αντέτεινε κατηγορηματικά πως «καμία Κρήτη δεν έχει βουλιάξει» και ότι δεν υπάρχουν μόνιμες δομές φιλοξενίας στην Κρήτη ώστε να τίθεται τέτοιο θέμα. Έσπευσε να παρουσιάσει τα συνολικά στοιχεία: σύμφωνα με τον ίδιο, η Ελλάδα το 2025 καταγράφει 30% λιγότερες αφίξεις μεταναστών σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά. «Είμαστε πολύ κάτω (σε αριθμούς)» υπογράμμισε, εξηγώντας ότι η κυβέρνηση έχει σκληρή αποτρεπτική πολιτική. Μάλιστα, θύμισε ότι πήρε την αμφιλεγόμενη απόφαση να αναστείλει τις διαδικασίες ασύλου για 3 μήνες το καλοκαίρι, ως μήνυμα προς τους διακινητές ότι δεν θα μπορούν να εκμεταλλεύονται το σύστημα. Αυτή η κίνηση – είπε – είχε αποτέλεσμα να μειωθούν σχεδόν στο μηδέν οι ροές για περίπου έξι εβδομάδες. Αναγνώρισε ότι ακολούθησε μια έξαρση (όπως στην Κρήτη) για 2-3 μέρες, αλλά τη συνέδεσε πιθανώς με «γεωπολιτικές εξελίξεις στη Λιβύη» και με ενδεχόμενη «δυσαρέσκεια κάποιων».

Σε αυτό το σημείο, ο δημοσιογράφος υπαινίχθηκε ότι μπορεί να υπάρχει «δάκτυλος της Τουρκίας» πίσω από το ανεπίσημο “άνοιγμα” νέας διαδρομής μεταναστών μέσω Λιβύης προς Κρήτη. «Μήπως είναι απάντηση στη Chevron;» ρώτησε, αναφερόμενος στη μεγάλη συμφωνία με την αμερικανική εταιρεία για έρευνες νοτίως της Κρήτης. Συγκεκριμένα, είπε ότι κάποιοι θεωρούν πως η Τουρκία ίσως «θέλει να δώσει σήμα στη Chevron ότι η Ελλάδα δεν ελέγχει τα θαλάσσια σύνορά της». Ο κ. Μητσοτάκης απάντησε ότι «μπορεί» να ισχύει μια τέτοια σκοπιμότητα, όμως σημείωσε με νόημα: «δεν είδα τη Chevron να επηρεάζεται». Έτσι, σύνδεσε το μεταναστευτικό με το ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο, υπονοώντας ότι η Ελλάδα δεν εκβιάστηκε από τέτοιες μεθοδεύσεις. Συνεχίζοντας, ανέφερε ως θετικό ότι παρά τις γνωστές προστριβές, η κυβέρνηση έχει καταφέρει να συνεργάζεται με την Τουρκία στο μεταναστευτικό – μέρος των «ήρεμων νερών» μεταξύ των δύο χωρών. Είπε ότι αυτή η συνεργασία έχει «περιορίσει πολύ σημαντικά τις ροές» από την Τουρκία και τη χαρακτήρισε μία από τις επιτυχίες της περιόδου ύφεσης της έντασης.

Τέλος, όσον αφορά την ευρωπαϊκή στήριξη στο μεταναστευτικό, ο Πρωθυπουργός διόρθωσε την εντύπωση πως άλλες χώρες (π.χ. η Τουρκία) παίρνουν περισσότερα κονδύλια από την ΕΕ απ’ όσα η Ελλάδα. «Δεν είναι ακριβές αυτό» είπε, σημειώνοντας ότι η Ελλάδα λαμβάνει ήδη πολλά χρήματα, αν και φυσικά διεκδικεί περισσότερα ως χώρα “πρώτης γραμμής”. Προανήγγειλε μάλιστα ότι στο νέο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό (2027+) θα υπάρξει σημαντική αύξηση χρηματοδότησης για φύλαξη συνόρων και μεταναστευτικό – κάτι που ο ίδιος προώθησε μαζί με άλλους ηγέτες. Σε κάθε περίπτωση, κατέληξε, το ζήτημα δεν είναι μόνο τα χρήματα αλλά η αποτελεσματική αποτροπή: η κυβέρνησή του έστειλε το μήνυμα ότι «οι διακινητές δεν θα κάνουν κουμάντο στο ποιος μπαίνει στην πατρίδα μας», επηρεάζοντας τελικά και την ευρωπαϊκή πολιτική προς πιο αυστηρή κατεύθυνση.

Στρατηγική συμμαχία με Chevron – ενεργειακά κοιτάσματα: Μια είδηση πρώτης γραμμής εκείνων των ημερών ήταν η συμφωνία με τον αμερικανικό κολοσσό Chevron για έρευνες υδρογονανθράκων στα θαλάσσια “οικόπεδα” νότια της Κρήτης. Ο δημοσιογράφος ρώτησε γιατί η κυβέρνηση «πανηγυρίζει τόσο πολύ» για μια συμφωνία όπου η Chevron θα κατέχει το 70% και η ελληνική HELLENiQ Energy (ΕΛΠΕ) μόλις το 30% – «δεν θα έπρεπε να πανηγυρίζουν περισσότερο οι Αμερικανοί;» σχολίασε σκωπτικά. Ο Κυρ. Μητσοτάκης απάντησε πως το γεγονός ότι η δεύτερη μεγαλύτερη ενεργειακή εταιρεία στον κόσμο προσέρχεται στη νότια Κρήτη «πιστοποιεί στην πράξη ότι ασκούμε κυριαρχικά δικαιώματα» στις περιοχές αυτές. Δηλαδή, έχει τεράστια γεωπολιτική σημασία: η έλευση της Chevron de facto ακυρώνει το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, καθώς μια αμερικανική εταιρεία αναγνωρίζει τα ελληνικά δικαιώματα στην περιοχή. «Δεν είναι μόνο ενεργειακή, είναι και γεωπολιτική [εξέλιξη]» ανέφερε, συνδέοντάς την με την ενίσχυση της θέσης της Ελλάδας στη Μεσόγειο. Μάλιστα, απέδωσε εύσημα και σε προηγούμενες κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, κυβέρνηση συνεργασίας) που ξεκίνησαν αυτή την πολιτική των παραχωρήσεων, τονίζοντας με «γενναιοδωρία» ότι πρόκειται για μια εθνική επιτυχία που ολοκληρώθηκε τώρα, επί ΝΔ. Επέμεινε πως η Ελλάδα με συστηματική δουλειά έγινε αντιληπτή στις ΗΠΑ ως «κρίσιμος ενεργειακός παίκτης στην Ανατολική Μεσόγειο».

Ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν είχε δηλώσει πως η Άγκυρα επιθυμεί συντονισμό με την Ελλάδα στο θέμα των ενεργειακών ερευνών. Ο κ. Μητσοτάκης σχολίασε διπλωματικά ότι δεν γνωρίζει σε τι αναφέρεται ο κ. Φιντάν – ίσως σε ανοιχτούς διαύλους – αλλά ο ίδιος προτίθεται να κρατά πάντα ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με την Τουρκία. Μάλιστα, αποκάλυψε ότι έχει προγραμματιστεί (κατ’ αρχήν) συνάντησή του με τον Πρόεδρο Ερντογάν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το φθινόπωρο. Παρά την νέα τουρκική προκλητικότητα (όπως μια Navtex για το ερευνητικό σκάφος “Piri Reis” στο Αιγαίο), ο Πρωθυπουργός δεν ακυρώνει την πολιτική των “ήρεμων νερών”. Όταν ο Ν. Χατζηνικολάου τον ρώτησε για την πρόσφατη τουρκική ρητορική που ανασύρει απειλές (“θα ξανάρθουμε σαν το 1922” – αναφορές σε Σμύρνη, αποστρατιωτικοποίηση νησιών κτλ) και του είπε «η Διακήρυξη των Αθηνών δεν φαίνεται να τηρείται από τον κ. Ερντογάν», ο κ. Μητσοτάκης απάντησε με έναν ισορροπημένο τρόπο Αφενός, ανέφερε ότι η Ελλάδα επιδιώκει τα ήρεμα νερά και ειλικρινή διάλογο, αλλά το τελευταίο εξάμηνο δεν έμεινε αδρανής: αντίθετα, προώθησε ενεργά τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Συγκεκριμένα απαρίθμησε: την ολοκλήρωση του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού, τα πρώτα βήματα για ανακήρυξη Θαλάσσιων Πάρκων (άσκηση κυριαρχίας σε νησιά μας), και φυσικά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού της Chevron που ήδη συζητήθηκε. «Η Ελλάδα δεν επαναπαύτηκε στα ήρεμα νερά, άσκησε ενεργητική εξωτερική πολιτική» είπε, παραδεχόμενος ότι είναι λογικό να υπάρχουν αντιδράσεις από την άλλη πλευρά όταν εμείς κάνουμε κινήσεις. Ένα παράδειγμα εκκρεμότητας που αναγνώρισε είναι η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου (EuroAsia Interconnector), λέγοντας ότι το θέμα συζητείται με τη νέα κυπριακή κυβέρνηση και πιστεύει πως θα λυθεί, καθώς όλοι αναγνωρίζουν τη σημασία του για την Κύπρο και τους γεωπολιτικούς λόγους που το υποστηρίζει η Ελλάδα.

Στο καίριο ερώτημα αν ανησυχεί για ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου (π.χ. με το “Piri Reis”), ο κ. Μητσοτάκης απάντησε: «Όχι, δεν ανησυχώ. Αυτό δεν σημαίνει ότι επαναπαύομαι». Για του λόγου το ασφαλές, επισήμανε ότι μόλις την ημέρα εκείνη το ΚΥΣΕΑ (κυβερνητικό συμβούλιο Άμυνας) ενέκρινε την αγορά της 4ης φρεγάτας Belh@rra και την αναβάθμιση των 3 ήδη υπό ναυπήγηση, ώστε το Πολεμικό Ναυτικό να διαθέτει τον πιο σύγχρονο στόλο στην ιστορία του. «Η πρώτη φρεγάτα, ό,τι πιο σύγχρονο πλέει στη Μεσόγειο, θα καταπλεύσει μέχρι τα τέλη του έτους» είπε με εμφανή ικανοποίηση. Τόνισε έτσι ότι η Ελλάδα ενισχύει διαρκώς την αποτρεπτική της ισχύ, ενώ παράλληλα μιλά με αυτοπεποίθηση έχοντας το διεθνές δίκαιο στο πλευρό τηςr. Συμπερασματικά, διεμήνυσε ότι δεν επιθυμεί μόνιμη ένταση με την Τουρκία – «μπορούμε να μάθουμε να ζούμε και με τις διαφορές μας», είπε, αν δεν καταστεί δυνατή η επίλυσή τους. Η Ελλάδα δεν θα δεχτεί ποτέ να συζητήσει θέματα όπως αφοπλισμός νησιών ή “γκρίζες ζώνες” ή ο,τιδήποτε αφορά την κυριαρχία της – «όσο αυτά μπαίνουν στο τραπέζι, τόσο δυσκολεύει η επίλυση της διαφοράς μας» ξεκαθάρισε, επαναλαμβάνοντας ότι η μόνη διαφορά για τη χώρα μας είναι η οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας. Ωστόσο, ακόμα κι αν δεν λυθεί άμεσα αυτή η διαφορά (π.χ. μέσω του Διεθνούς Δικαστηρίου, στο οποίο η Ελλάδα δεν αντιτίθεται καταρχήν υπό προϋποθέσεις), ο Πρωθυπουργός υποστήριξε ότι τουλάχιστον πρέπει να κρατηθεί το «θερμόμετρο» της έντασης χαμηλά και να μην ζουν οι δύο λαοί συνεχώς υπό το φόβο κρίσης.

Ως συμβολική θετική αναφορά στην ελληνοτουρκική φιλία, ο κ. Μητσοτάκης σχολίασε ένα πρόσφατο περιστατικό από τον χώρο του αθλητισμού: μετά από κάποιες μικρο-αντεγκλήσεις στο Ευρωμπάσκετ U18, τόσο ο Έλληνας NBAer Γιάννης Αντετοκούνμπο όσο και ο Τούρκος παίκτης Αλπερέν Σενγκούν έκαναν αναρτήσεις ότι «ο αθλητισμός πρέπει να ενώνει» τους λαούς. Ο Πρωθυπουργός είπε ότι κρατά αυτό το μήνυμα, που «επιβεβαιώνει και το κλίμα που υπάρχει μεταξύ των δύο λαών». Υπογράμμισε ότι σήμερα στο ανατολικό Αιγαίο και στην Αλεξανδρούπολη χιλιάδες Τούρκοι τουρίστες επισκέπτονται τη χώρα μας, «στηρίζουν την τοπική οικονομία και γίνονται δεκτοί πολύ φιλόξενα, όπως υποδεχόμαστε τον οποιονδήποτε». Κατέληξε λέγοντας: «Οι λαοί μας δεν έχουν πολλά να χωρίσουν. Όσοι τροφοδοτούν κλίμα εχθροπάθειας, υπονομεύουν ουσιαστικά την εθνική μας [υπόθεση]». Με αυτό τον τρόπο, θέλησε να κλείσει την ενότητα των εθνικών θεμάτων με μια αισιόδοξη νότα φιλίας και λογικής, κόντρα στις ακραίες φωνές.

Πόλεμος στη Γάζα – στάση Ελλάδας: Τέλος, η συνέντευξη δεν θα μπορούσε να παραλείψει το μείζον διεθνές θέμα της περιόδου: την κλιμάκωση της ισραηλινής στρατιωτικής επιχείρησης στη Γάζα και την πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση που εξελίσσεται εκεί. Ο Ν. Χατζηνικολάου σημείωσε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ετοιμάζει πρόταση για οικονομικές κυρώσεις κατά του Ισραήλ (συγκεκριμένα, την αναστολή των προνομίων που απολαμβάνει στο εμπόριο με την ΕΕ) και ζήτησε το σχόλιο του Πρωθυπουργού. Επιπλέον, ανέφερε ότι κάποιες ευρωπαϊκές χώρες εξετάζουν την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους και ρώτησε τη θέση της Ελλάδας. Ο κ. Μητσοτάκης τοποθετήθηκε με σαφήνεια: «Αυτό που γίνεται στη Γάζα είναι ανεπίτρεπτο. Συντελείται μια μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή» δήλωσε, υπενθυμίζοντας ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το λέει, καθώς το έχει εκφράσει δημοσίως αλλά και κατ’ ιδίαν στον ίδιο τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο του Ισραήλ. Έκανε έτσι γνωστό πως έχει μιλήσει επανειλημμένα απευθείας με την ισραηλινή ηγεσία, μεταφέροντας «ξεκάθαρα» την ελληνική ανησυχία, παρά τη στρατηγική σχέση Ελλάδας-Ισραήλ.

Όταν ρωτήθηκε αν θεωρεί ότι συντελείται γενοκτονία στη Γάζα, αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει αυτόν τον όρο – «είναι πολύ βαρύς όρος», είπε, που προϋποθέτει διαφορετικού είδους χαρακτηριστικά. Αναγνώρισε επίσης ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Χαμάς διέπραξε μια «αδιανόητης βιαιότητας επίθεση» στο Ισραήλ στις 7/10/2023 και ότι το Ισραήλ, παρά τα όποια προβλήματά του, «είναι μια δημοκρατία που αντέδρασε» σε αυτήν την τρομοκρατική ενέργεια. Ωστόσο, τόνισε ότι «σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η χρήση αυτής της έκτασης βίας» από ισραηλινής πλευράς. Προειδοποίησε μάλιστα ότι το Ισραήλ κινδυνεύει να απομακρύνει παραδοσιακούς συμμάχους και φίλους του – «η Ελλάδα ανήκει σε αυτή την κατηγορία» είπε, υπονοώντας ότι ακόμη και φιλοδυτικές χώρες φίλα προσκείμενες στο Ισραήλ δυσφορούν έντονα. «Δεν θα λέμε τα πράγματα αλλιώς επειδή έχουμε στρατηγική σχέση» πρόσθεσε, ξεκαθαρίζοντας ότι η Αθήνα θα συνεχίσει να εκφράζει ειλικρινώς τη θέση της και δημοσίως και κατ’ ιδίαν. Κάλεσε, λοιπόν, για ακόμη μια φορά το Ισραήλ να σταματήσει την επιχείρηση στη Γάζα, αλλά και να σταματήσουν οι επιχειρήσεις στη Δυτική Όχθη, επιδεικνύοντας μια συνολική ευαισθησία για τα παλαιστινιακά εδάφη.

Για το ζήτημα των ευρωπαϊκών κυρώσεων, ο κ. Μητσοτάκης κράτησε πιο ισορροπημένη στάση: είπε ότι η Ελλάδα θα τοποθετηθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο όταν έρθει η ώρα, περιμένοντας να δει την τελική πρόταση. Προσωπικά «δεν είναι σίγουρος ότι μια αναστολή [συμφωνιών με το Ισραήλ] εξυπηρετεί τα συνολικά συμφέροντα της Ευρώπης και της πατρίδας μας». Με αυτή τη φράση άφησε να εννοηθεί ότι πιθανώς η Ελλάδα δεν θα στηρίξει ακραία τιμωρητικά μέτρα κατά του Ισραήλ, εφόσον δεν έχουν επιθυμητό αποτέλεσμα. Το σημαντικό όμως – επανέλαβε – είναι πως η Ελλάδα «προσθέτει τη φωνή της» στο διεθνές κάλεσμα να τερματιστεί η ανθρωπιστική τραγωδία. Υπενθύμισε ότι η χώρα μας έστειλε στρατιωτικά αεροσκάφη για ρίψεις ανθρωπιστικής βοήθειας στη Ράφα, όταν καμία άλλη βοήθεια δεν έμπαινε στη Γάζα, και ότι έχουμε δεχθεί τραυματισμένα παιδιά από τη Γάζα για περίθαλψη στην Ελλάδα. «Όποτε μας δίνεται η δυνατότητα, το κάνουμε» είπε, αναφορικά με την αρωγή προς τους αμάχους. Επανέλαβε ότι αυτό το μήνυμα το μεταφέρει σταθερά και δημοσίως και στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες με την ισραηλινή ηγεσία.

Συνολικά, στο θέμα της Γάζας ο Πρωθυπουργός κράτησε μια ανθρωπιστική και μετριοπαθή γραμμή: καταδίκασε απερίφραστα την έκταση της ισραηλινής επέμβασης, αλλά απέφυγε τη ρητορική των άκρων (π.χ. χαρακτηρισμούς γενοκτονίας) και δεν προέτρεξε να δεσμευτεί για κυρώσεις που μπορεί να βλάψουν και ευρωπαϊκά συμφέροντα. Πρόβαλε τον ρόλο της Ελλάδας ως “έντιμου φίλου” του Ισραήλ που του λέει την αλήθεια, αλλά και ως χώρας ευρωπαϊκής που στέκεται στο ύψος των αρχών του ανθρωπισμού.

Επικοινωνιακή Στρατηγική και Αξιολόγηση Στάσης

Η εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη σε αυτή τη συνέντευξη ήταν ιδιαίτερα προσεγμένη επικοινωνιακά και πολιτικά πολυδιάστατη. Ακολουθούν ορισμένες παρατηρήσεις για την προσέγγισή του:

• Ανάληψη και απόδοση ευθυνών: Ο Πρωθυπουργός φρόντισε να δείξει πολιτική ενσυναίσθηση και – όπου απαραίτητο – μετριοπάθεια. Σε κρίσιμα θέματα, όπως η υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ και η τραγωδία στα Τέμπη, δεν προσπάθησε να ωραιοποιήσει την πραγματικότητα. Παραδέχθηκε ανοιχτά λάθη και παραλείψεις («δεν τα καταφέραμε… θα το χρεωθούμε» για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, «θέλουμε να ξεκινήσει η δίκη» για τα Τέμπη), υιοθετώντας μια στάση υπευθυνότητας αντί άρνησης. Αυτό δείχνει επικοινωνιακή ωρίμανση, καθώς αποφεύγει την αλαζονεία και αναγνωρίζει την ανάγκη λογοδοσίας. Παράλληλα, ωστόσο, έβαλε και κόκκινες γραμμές: αρνήθηκε κατηγορηματικά αβάσιμες κατηγορίες (π.χ. ότι το Μαξίμου γνώριζε για ΟΠΕΚΕΠΕ από υποκλοπές) και στήριξε τους υπουργούς του όταν θεώρησε ότι δεν προκύπτουν ευθύνες (π.χ. Βορίδης/Αυγενάκης).
  
• Επαναφορά της ατζέντας στα κοινωνικά ζητήματα: Όποτε η συζήτηση πήγαινε σε σενάρια πολιτικής αποδυνάμωσης του ίδιου (συνεργασίες με άλλον Πρωθυπουργό, διάδοχα σχήματα κλπ), ο κ. Μητσοτάκης αντέστρεφε γρήγορα το κλίμα υπέρ του. Δήλωσε ότι αυτά δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο όσο τα καθημερινά προβλήματα και άρχισε να απαριθμεί τι κάνει η κυβέρνηση για μισθούς, ρεύμα, νοίκια. Αυτή η λαϊκή απεύθυνση (populist appeal με τη θετική έννοια) είχε στόχο να δείξει έναν ηγέτη που “ακούει την κοινωνία” και όχι τις “πολιτικάντικες συζητήσεις”. Η φράση «χιλιοι άνθρωποι στο Κολωνάκι συζητούν σενάρια που δεν ακουμπούν την κοινωνία» ήταν χαρακτηριστική: υποβάθμισε τους πολιτικούς ψιθύρους και προέταξε την κοινωνική ατζέντα.
  
• Επικοινωνιακό ύφος και γλώσσα: Ο Πρωθυπουργός επέδειξε ψυχραιμία και άνεση, ακόμα και απέναντι σε δύσκολες ερωτήσεις. Δεν απέφυγε τις διακοπές και τις αψιμαχίες με τον δημοσιογράφο – π.χ. όταν ο Χατζηνικολάου διέκοπτε, ο Μητσοτάκης χαμογελώντας του είπε «αφήστε με να μιλήσω, στο τέλος θα έχετε μιλήσει πιο πολύ από μένα», μετατρέποντας μια ενδεχόμενη ένταση σε ανάλαφρη στιγμή. Χρησιμοποίησε επίσης λαϊκές εκφράσεις και παροιμιώδεις φράσεις ώστε το μήνυμά του να γίνει πιο γλαφυρό: π.χ. «πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες» για τις υποσχέσεις της αντιπολίτευσης, «τα μοσχάρια πέταξαν φτερά» (που είπε χαριτολογώντας ο δημοσιογράφος, συμφώνησε) για τις τιμές του κρέατος, «δεν μπορούμε να ρίχνουμε τουφεκιές στον αέρα» για τα μέτρα τύπου Airbnb που πρέπει να είναι στοχευμένα. Αυτού του είδους η γλώσσα κάνει τον Πρωθυπουργό να ακούγεται πιο προσιτός στον μέσο πολίτη.
  
• Σαφής στόχευση αντιπολίτευσης: Ο κ. Μητσοτάκης εκμεταλλεύθηκε τη συνέντευξη για να οριοθετήσει εκ νέου το πολιτικό πεδίο μάχης. Είναι εμφανές ότι αντιμετωπίζει πλέον ως κύριο αντίπαλο το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής και τον Νίκο Ανδρουλάκη, και όχι τον κατακερματισμένο ΣΥΡΙΖΑ. Εξ ου και φρόντισε να δώσει θεσμική αναγνώριση στον κ. Ανδρουλάκη ως αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ υποβάθμισε τον Αλέξη Τσίπρα ως απλό βουλευτή. Αυτή η στρατηγική “αγνόησης” του ΣΥΡΙΖΑ και παράλληλης νομιμοποίησης του ΠΑΣΟΚ ως βασικού αντίπαλου δείχνει την πρόθεση της ΝΔ να διαμορφώσει έναν νέο δικομματισμό ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα, ο Πρωθυπουργός εξουδετερώνει την πίεση στα δεξιά του, προβάλλοντας τη ΝΔ ως παράταξη-ομπρέλα που χωρά ποικίλες τάσεις (η αναφορά στις αρχές Καραμανλή και στην συνύπαρξη διαφωνούντων στο κόμμα το υπογράμμισε αυτό). Δεν άφησε, βέβαια, αναπάντητα τα περί “δεξιάς διεύρυνσης”: παρέπεμψε στα εκλογικά ποσοστά του 2023 για να δείξει ότι η διαρροή στα δεξιά δεν είναι καινούργια ούτε καθοριστική.
  
• Συσπείρωση – απευθύνεται στην κοινωνική πλειοψηφία: Μέσα από τις απαντήσεις του, ο Κυρ. Μητσοτάκης προσπάθησε να μιλήσει στη σιωπηλή πλειοψηφία των νοικοκυραίων που αναζητούν λύσεις και σταθερότητα. Η συνεχής επανάληψη του μηνύματος ότι «οι πολίτες θα μας κρίνουν στο σύνολο του έργου μας» και ότι σε μια κυβέρνηση υπάρχουν επιτυχίες και αποτυχίες, προλειαίνει το έδαφος για το τελικό προεκλογικό αφήγημα του 2027: «Ζυγίστε τα θετικά και τα αρνητικά και αποφασίστε». Ομοίως, η ρητή δέσμευση ότι θα εξαντλήσει την τετραετία και «ξέρω πότε θα γίνουν εκλογές» δείχνει έναν ηγέτη που εμπνέει σιγουριά ότι δεν θα σύρει τη χώρα σε περιπέτειες. Αυτό λειτουργεί τόσο καθησυχαστικά για τους πολίτες όσο και ως μήνυμα πολιτικού ελέγχου προς τους “δελφίνους” ή τους αμφισβητίες του (εσωκομματικά και εκτός).
  
• Χειρισμός δύσκολων θεμάτων: Σε ζητήματα που ενείχαν κίνδυνο αντιδημοτικότητας (π.χ. γιατί δεν μειώνει τον ΦΠΑ ή δεν δίνει 13ο μισθό), ο Πρωθυπουργός αντέταξε τεκμηρίωση με αριθμούς και win-win συγκρίσεις. Αντί να πει ένα ξερό “δεν έχουμε λεφτά”, είπε: «αν κάναμε ΦΠΑ 6% στα τρόφιμα, δεν θα μπορούσαμε να μειώσουμε άλλους φόρους, και τελικά το όφελος θα ήταν μικρό». Ομοίως: «αν δίναμε 13ο, δεν θα δίναμε φοροελαφρύνσεις σε νέους και πολύτεκνους». Με αυτόν τον τρόπο νομιμοποίησε τις επιλογές του ως εύλογες και δίκαιες, προσπαθώντας να πείσει ότι η κυβερνητική πολιτική έχει ορθολογικό υπόβαθρο και κοινωνικό πρόσημο (στοχευμένο). Παράλληλα, όμως, έδειξε ότι αισθάνεται την πίεση: παραδέχτηκε ότι οι πολίτες δεν έχουν δει ακόμη αποτέλεσμα και εξέφρασε κατανόηση για τη δυσφορία τους. Αυτή η ισορροπία μεταξύ απολογητικού ύφους και πειθούς ήταν εμφανής καθ’ όλη τη συνέντευξη.